

Het dagelijkse rondje met de hond is altijd een standaard terugkerend gebeuren van de dag.
Meestal op een tijdstip dat half Krimpen zich nog omdraait, of een rot klap op die wekker geeft om zuchtend in beweging te komen omdat het werk roept.
De laatste dagen loop ik wat later. Corona laat het leven in huize Koenderman wat langzamer lopen en dat bevalt wel.
Als je later loopt zie je ook meer, zo ook de uitersten van één geloof.
Tijdens de wandeling komt er een degelijke oudere dame me tegemoet lopen. Een groet kan er net af, want als je in lange broek loopt bewandel je duidelijk niet dezelfde weg naar de Heere. De poezelige hondjes in fel roze brengen kleur aan het degelijke zwart en de strakke grijze knot.
Ik kan toch even niet de vraag in mijn hoofd bedwingen hoe deze vrouw tegen de dochter van de Dominee aan kijkt, ook altijd in degelijk zwart. Zwart leer wel te verstaan met een rok(je) ver boven kniehoogte, zwarte naadkousen in hoge zwarte stiletto’s en de donkere zwarte lange haren in een strakke staart. Haar herdershond kort aan de riem.
Het verschil tussen dominee en domina lijkt soms niet zo groot in een dorp waar de man die ooit op zijn negentiende het geloof vaarwel zei, om manager te worden van een amateurrockband en te gaan dealen in drugs, de oud gereformeerde kerk stevig in de hand heeft en met zijn leer om het hoofd zwaait.
Ziek zijn doet je ook nadenken over geloof, zeker als je in de natuur geniet van alles wat er op je pad komt, of dat nu de wandelaars met hun honden zijn, of het groen van de bomen en alles wat er in leeft. Daarnaast wil je alles eruit halen wat er in zit, de stille rust en die spanning, soms tergend, soms geil, maar vooral het gevoel dat je leeft!

Mixed up feelings
Tweeledig, als de non en de hoer.
Beiden vol overgave.
Twee zijden van dezelfde munt.
Daartussen de liefde, aandacht
meditatieve stilte en…
het stille genot.
Yvonne Koenderman
pomgedichten punt nl is vanaf vorige week op de vrijdag een beetje Yvonne Koenderman-dag. ik heb Yvonne uitgenodigd om de vrijdag voor haar rekening te nemen, en… ze doet het!