terwijl de wereldvrede nucleair wordt bedreigd dicht onze dichter Ditmar Bakker lustig voort… ‘de grutter die zij kende kwam naderbij. Haar hart sloeg over…’
MAX LEROU wint de enige echte virtuele laten we in deze dagen maar van de liefde zijn- trofee op pomgedichten punt nl – Frans Terken zilver, Cartouche brons, Ien Verrips de vermelding
bij webmaster komen drie/vier gedichten erg binnen. dank natuurlijk aan alle dichters die instuurden en de zondagochtend tot een poëziefeest maken – toch de Nikita van Cartouche – met name de laatste twee strofen dus van het ingestuurde gedicht. een gedicht bezegeld met een vredeskus verdient eremetaal – brons. de handreiking van dichter Frans Terken die poëtische deuren opent voor een ieder die de vrijheid zoekt – een prachtig gedicht deze week bekroond met zilver. goud deze week voor het theater Max Lerou. onder zijn gedicht leest u waarom. geven we Ien Verrips een eervolle vermelding voor het kleine tafereel – een miniatuurtje tegen barbarisme. van harte allemaal.
- FRANS TERKEN: voor ieder die een veilig thuis vraagt…
- TON HUIZER: Klompvoet uit het knellend leer – Dank u wel ik hoef niet meer…
- GERBEN DE RUITER: bom of geen bom
- ANKE LABRIE: liefde stopt niet
- DITMAR BAKKER: en door het raam keek, dicht tegen het glas, de blauwe nacht.
- CARTOUCHE: ach – laat ons toch aanstonds met rode ogen nog eenmaal in stilte optrekken
- MAX LEROU: Ik doe mijn best maar geluk is gevaarlijk. Vraag het Kopland.
- ERIKA DE STERCKE: het lijkt of mijn hart in een tijdloos afscheid valt
- RIK VAN BOECKEL: moeder vindt haar kind achter de grens van verzet
- IEN VERRIPS:
terwijl heel Kiev onder een hemels en misdadig vuur ligt dicht onze dichter Ditmar Bakker lustig voort…: over spinnen op haar armen
niet minder bang dan zij ooit was geweest
van spinnen op haar armen, …
pom wolff: ‘en toch trekt huiver door mijn huid…’
terwijl half europa in de ban van poetin is dicht onze dichter Ditmar Bakker lustig voort…: ‘Hij was al zo lang ziek, op de grond trok de grijze schimmel ’t -eens wit- zaagsel door;
VON SOLO: ‘In elk leven komt er een moment, dat je kunt kiezen het goede of het slechte pad op te gaan. Vaak is op het moment van keuze niet duidelijk dat de keuze je voorgelegd wordt…’
ACG VIANEN staat stil – bij de dood van STIJN DE PAEPE – Rararadio Poëzie voor het Oor – van 1400 uur tot 1500 uur – donderdag 24 februari
Wat helpt en
Als vloeken helpt, dan vloek je maar.
Maak herrie, stennis en misbaar.
Scheld schel en luid je goudvis uit
en schreeuw je scherven bij elkaar.
Als bidden helpt, bid dan gerust.
Als het je troost of sterkt of sust.
Of vraag om raad. Als Hij bestaat
dan is het goed, maar ‘t is geen must.
Als huilen helpt, ga dan je gang.
Het is niet niks en het duurt lang.
Het kan geen kwaad als het niet gaat.
Het mag gezien zijn, wees niet bang.
Als praten helpt, bel me dan op
en steek van wal, hals over kop
en van de hak weer op de tak
of zachtjes sluipend uit je slop.
Als lopen helpt, vertrek meteen.
Zeer doelgericht of nergens heen.
Het hoeft niet snel, al mag dat wel.
Met verre vrienden of alleen.
Als zwijgen helpt, wees dan maar stil
en duik – als dat is wat je wil –
een tijdje weg van pijn en pech
– als je weer opduikt, geef een gil.
Als lachen helpt, ken ik een grap
of val dolkomisch van de trap.
Denk aan je kat die keer in bad
of aan het Belgisch staatsmanschap.
Als dansen helpt, is er muziek.
Als breien helpt, dan hou je steek.
Als boos zijn helpt, geef ik kritiek.
Als bakken helpt, let there be cake.
Als yoga helpt, wees fluks en zen.
Als slapen helpt, stop ik je in.
Als schrijven helpt, scherp dan je pen.
Als poetsen helpt, welaan: begin!
Je voelt je murw en overstelpt
en snakt naar stranden, wit geschelpt…
Hou vol. Vat moed. Want het komt goed.
Doe ondertussen maar
wat helpt.
Stijn de Paepe