in een kort memorandum zet dichter René Brandhoff vandaag op FB Hengelo weer even op de kaart – én het culturele leven en aanwezige publiek bij manifestaties te aldaar: “De stabiele factor was natuurlijk het publiek dat altijd talrijk (althans gezien het beschikbare vloeroppervlak), enthousiast, stoned en dronken was.” uw webmaster vertoefde ook enige dagen in dat altijd weer prachtige Hengelo – herinnert zich nog een tuinfeest bij dichter Brandhoff – ik dacht in de Albert Cuypstraat aldaar en herinnert zich nog het gedicht dat hij daarna wel moest schrijven:
van de harp en van hengeloos
ja jongen, hengelo is anderhalf uur van amsterdam zonder file én harp dat ze daar spelen ik kan er nog niet over uit weet je wel hoe groot een harp is?
of ZE een harp niet goedkoper tweedehands? maar dat was een stomme vraag want ze verminderen niet in waarde en welke snaren en zo? van die dingen – hoe lang het duurt voor een harp af is als je hem laat maken – weet jij dat
een heel jaar laten ze zo’n hengeloos meisje wachten op der harrup EEN HEEL JAAR galmde ik door de tuin dat de vogels ervan schrokken laten ze jou EEN HEEL JAAR op die harp wachten hier nou en zo werd het een toch nog een interessant gesprek
speel je ook rachmani- tof vroeg ik op je harrup en zing je ook? en wat eet je eigenlijk door de week en wat lust je niet? en heb je nog wel tijd voor andere dingen en heb je een mailadres? je weet hoe geinteresseerd ik ineens kan zijn
en toen ze al mijn vragen had beantwoord zei ik – en toch houw ik niet van harrup. ik houw er gewoon niet van ze keek een beetje vreemd in hengelo
ach jee Jonkvrouwe JC (jezus coeristus) de Graaf is weer eens in opspraak – jonkvrouwe heeft als de wiedeweerga getracht breda te bereiken – (5 uur onderweg – 4 uur treinen en 1 uur stappen) om haar poëzie aan de andere dichters te brengen. niemand zat te wachten op jonkvrouwe. jonkvrouwe kent haar eigen regelgeving. als je 5 uur naar ergens onderweg bent dan heb je het recht om willekeurige toehoorders lastig te vallen met je ‘fantjesgedichtjes’ en ‘fantjesliedjes’. ik kan me het oosten van het land herinneren Hengelo o hoort en dergelijke festivals- 25 jaar geleden – toen moest de mensheid al lijden onder de ‘fantjes’versjes terreur die jonkvrouwe over het oosten van het land uitmestte. het zuiden van nederland heeft de afgelopen jaren genoeg natuurrampen gekend – deze ramp is aan het zuiden voorbij gegaan. gefeliciteerd.
pomgedichten altijd goed voor hoor en wederhoor laat nog even jonkvrouwe de graaf aan het woord – jonkvrouwe is duidelijk vandaag op een rel uit – tis warm maar tis toch genieten:
J.c. de Graaf: De persoon die me uitnodigde bleek niet de organisator te zijn en toen ik NA 5 UUR REIZEN bij die “groene Draak” aankwam , bleek ik niet op de lijst, noch op de poster te staan, dus was er GEEN RUIMTE voor mij in het programma zelfs niet de optie als er iemand uit zou vallen!!!!!! SNAPPEN DIE LUI NIET DAT IK 4 UUR LANG IN DE TREIN en 1 uur lang gelopen heb om er te komen; om vervolgens te horen dat ik alleen welkom was als publiek. Nu vind ik het ook best leuk om naar collega s te luisteren, maar niet als ik zelf niet ook mee mag doen ; en er ook nog een terugweg van ook 5 UUR op me wachtte!! Ik ben niet bij het publiek gaan zitten, omdat de vlammen mij boven het hoofd stonden en ik hun optreden niet wilde vergallen. DUS MENSEN BEDENK, DAT WANNEER JE UITGENODIGD WORDT DAT BIJ DE GROENE FEE IN BREDA NIET WIL ZEGGEN DAT JE OOK MEE MAG DOEN!!!!! Even voor de goede orde: IK kom nooit meer naar BREDA!! 10 uur reizen!!! en zo afgedankt worden!!
Je was niet braaf, dat was je niet je was het kind dat uit de ramen sprong dat een pop neerlegde in het bed perfect als alibi om in de nachten te verpozen.
Je had een ziel en grijze ogen en je liep het liefste in de mist, daar was het stil en licht en goed daar vlogen roedels ganzen naar regenbogen.
Je was niet gek dat was je niet, je had een wens om elf te worden die met twee puntoortjes van alles hoorde, en vliegen redde uit een spinnenweb.
Nu sta je op de grond van eb en haalt wat water uit de zee gewoon omdat je iets te voelen hebt en je hartje, ach, dat voelt wel mee.
je dat gedicht niet had geschreven, ik het niet had gelezen, maar de nacht was zo lang, ik eigende me je woorden toe, alsof ik je wist te kennen moest zoiets, niet rationeels, doet nachtenlang met woorden doet een man een vrouw, een vrouw, een man en woorden, wat als ik je lijf kon lezen als dat gedicht een lange nacht een leven lijkt, en poëzie de waarheid blijkt.
Vera van der Horst
zo herkenbaar en zo ingetogen tomeloos – Vera van der Horst deze week in het gedicht van de week. onontkoombaar verlangen prachtig gewoon. alles stroomt in en uit die woorden – alles stroomt van hart naar meer. met hans andreus elementen, (een man een vrouw – een vrouw een man), ik lees ook kopland elementen (alsof ik je wist te kennen moest) – niet direct maar ze doen aan die dichters denken – de woorden – een groots gedicht.
noem het dan niet als je geen uren wakker ligt, met elke draai meer wakker ligt opnieuw en steeds opnieuw die hand, die stem en steeds weer dat gezicht
als stilte geen kleine zelfmoord lijkt je afstand neemt ondanks gemis, je in kunt houden überhaupt, noem het dan niet, wat liefde is Karlijn Groet