natuurlijk aan alle dichters die inzonden een dankjewel. allemaal kampioen allemaal goud – maar vandaag na die intens droeve mededeling over GINO gisteren de voorrang gegeven aan het mooie – het zo mooie – hoe een dichter kan genieten van zijn kleinzoon – voetballen met je kleinzoon – de onbezorgdheid die zo wreed ook zomaar verstoord kan – het bos in met opa frans terken scoort een zorgeloos goud –
onder het gedicht van frans het gedicht GINO – van Henk van Zuiden – dat ik zojuist op FB las van zijn hand en dat ik naar ik hoop met zijn goedkeuring hier ook op de pom mag plaatsen – als het niet zo is dan verneem ik dat graag. hoe henk de pijn voor iedereen zo voelbaar weet te maken dat je er stil van wordt. en blijft. vreugde en verdriet zo dicht en gedicht bij elkaar.
Zo ontspannen in het bos, het brengt toch iets aan inspiratie. Bijgevoegd wat er van kwam, kijk maar of je dit inruilt voor J.C. Het heeft iig de toestemming van genoemde kleinzoon ?Het bos in In het bos is elke halfdode den op zijn minst een doelpaal kleinzoon dribbelt met de bal aan zijn linkspoot en legt hem met een omhaal zo op tafel dat die als op de penaltystip precies tussen de glazen ligt alles staat nog recht als een huis blijven oefenen zeggen wij ga nog even door en Ajax belt en als het daar onverhoopt niet lukt mag je wellicht toch naar de Arena steward op de hoofdtribune net als eerder je vader of in het slechtste geval de lege glazen ophalen in een skybox © FT 04.06.2022 als ajax niet belt belt opa wel voor een potje voetbal – als we frans zo zien zitten zal de kleinzoon trots de open plekken in het bos benutten om zijn voetbalkunst te etaleren. de dichter in opa geeft hem nog realiteitszinnen mee voor het leven in de slotstrofe. maar laten we het voorlopig maar bij die prachtige eerste vijf regels houden – laten we de droom in poëzie gegoten voorlopig nog maar blijven dromen – trouwens het is ook droom om te kunnen genieten van je kleinzoon – In het bos is elke halfdode den op zijn minst een doelpaal kleinzoon dribbelt met de bal aan zijn linkspoot en legt hem met een omhaal zo op tafel
GINO Wat doet me dat pijn Gino. Je bent een stilstaand plaatje gebleven. Ik hoopte dat in jouw afbeelding beweging kwam, dat je levendig in de lens zou kijken. De foto van jouw step die ik op veel plekken tegenkwam, is het laatst vertrouwde wat je vasthield. Wat een ongeluk dat je de prooi moest zijn van een gruwelijk iemand. Er werd zonet onder de zon een jong reebokje door een adelaar bij zijn moeder weggegrist. De moeder keek hulpeloos omhoog. Soms lukt het niet, godallemachtig aan toe, om iemand te beschermen. Wat rest is een ondoordringbare berg vol verdriet. Henk van Zuiden Brissago Porta, 5 juni 2022
Merik van der Torren – Hij zit er in!! Anke Labrie – ‘Was het weer een schwalbe deze keer?’ Rik van Boeckel – gedegradeerd naar het oeverloos nu Max Lerou – de keukenkampioen Frans Terken – hun zullen het zo niet lezen / ga nog even door en Ajax belt Ien Verrips – over Livia
wie wint de enige echte virtuele op twee sloffen en een oude voetbalschoen – kameraden – worden we allemaal kampioen op pomgedichten punt nl ! uw voetbalgedicht deze week (of laat u iemand het leven uit sloffen?) – wellicht vereert de dichter oude helden wellicht nieuwe helden – het mag hier allemaal. dood of levend aan de bal of niet aan de bal – we gaan zien hoe de dichter het balletje laat rollen. u kent de regels: gedichten niet te lang svp tenzij noodzaak – 20 regels is genoeg – insturen voor zondag 10 uur 30. stuur in op het u bekende gmail.com adres van pomgedichten@ – of benut de blauwe contact functie boven aan de pagina. of laat onder dit item een reactie achter -ik zorg er voor dat uw gedicht in het item wordt geplaatst. commentaar als altijd verzekerd.
ajax voor mij is ajax koetjes repen tien voor een gulden en natuurlijk gras de tram lijn negen middenweg de begraafplaats waar ze liggen nu de meer met houten hokjes voor de kaartjes en piet keizer die de bal concreet in een abstract deed vloeien pom wolff
2-1, de bal is rond Noodweer hangt over het veld en beukt tegen de palen, en mannen zijn mannen zijn mannen. Zwoegen in vuil en modder, schoffelen ze onder als de scheids niet kijkt. Gelukkig heeft nr. 14 hem in het net geprikt, maar over 5 minuten fluit de hondelul af. En een lepe pass van Pietje en hij vliegt er vandoor, Nr. 14, slalomt om één, twee man, de doelman. Hij zit er in!! Wij hebben de beker!!! Wij hebben de beker!!! Wij hebben de beker!!! Merik van der Torren met pietje zal ook wel piet keizer bedoeld zijn – de echte voetballiefhebber weet dat niemand maar dan ook niemand beter en artistieker voetbalde dan piet keizer – ooit de linksbuiten van ajax – geen JC, geen messie, geen eusebio, geen pele en ook de hand van maradonna niet – zij vallen in het niet bij de schaarbeweging van piet keizer. na een hersenoperatie na een trap tegen zijn hoofd voetbalde hij nog mooier – er scheerde een schaar over het grasveld maar alleen als piet er zin in had. zo niet dan zag je een man staan links buiten op het veld dromend. merik houdt het korter en schrijft over ‘een lepe pass van Pietje’.
Mannen en voetbal Natuurlijk weet ik wel wat buitenspel is, twee minuten uitleg waren echt genoeg. Inzicht in een corner kost nog minder tijd, een vrije trap is werkelijk kinderspel en een strafschop is een fluitje van een cent. Natuurlijk kijk ik met hem mee voor de tv. ‘Was het weer een schwalbe deze keer?’ Hier op onze bank maken wij dit samen uit, de scheidsrechter kan ons nog meer vertellen. Wij zitten er met onze neus toch bovenop. Natuurlijk word ik ook een voetbalkenner: ‘Dat is een echte macho, neemt te veel risico. Deze mist de penalty, kijk maar naar zijn ogen, hij is bang’. En ik stijg in achting bij mijn man, als de keeper deze bal inderdaad kan stoppen. Natuurlijk volg ik Derksen en z’n team op zeven, van der Gijp zijn onderarmen mooi in beeld. Plaagstoten en veel zelfspot, ‘t is een verademing. Voetbal is maar een spel, mits je de regels kent leuk om te volgen met een glaasje witte wijn. Anke Labrie (2010) dat mannen van voetbal een wetenschap van maken gaat anke te ver. het is maar een spelletje – en een beetje intelligente vrouw heeft minder dan twee minuten nodig om de regels te beheersen. én te doorzien hoe die mannen hun kunsten op het veld zullen etaleren. waar de gemiddelde man een leven over doet is voor een vrouw een fluitje van een cent – dat lijkt de poëtische boodschap hier. stand in de de wedstrijd hier: testosteron tegen een glaasje witte wijn: 0-1.
Aan zet Mijn Alles Door Oefening niet gepromoveerd door de veerkracht van Rotjeknor Excelsior ooit de lob gezien van Johan in het voorbije Zuiderpark de ark van voetballende Hagenezen ligt verstild in het ogenschijnlijk verleden gedegradeerd naar het oeverloos nu laten de ballen de tijd niet los koppen de hoofden in en achter het net aan zet is nu Dirk met de deinende kuit. Rik van Boeckel 4 juni 2022 de stand van zaken van ADO prachtig in poëzie beschreven als ‘gedegradeerd naar het (een) oeverloos nu’ – bij ADO is een en al achter het net vissen – en wordt het kuit of hom vraagt de dichter zich af. de tijd zal het leren.
keukenkampioen het groen geel niet meer dan een taai ongerief vuurwerk en middelvingers vliegen richting uitvak een ijzeren staaf corrigeert het gebit van ome rinus den haag bakt ze bruin heel holland bakt beter ml 04 06 2022 ook dichter lerou schildert de teloorgang van ons aller ADO – om je groen en geel aan te ergeren na een ruime voorsprong toch de pottebak in – nou ja de titel keukenkampi – oen ligt straks weer voor het grijpen.de supporters slaan zich wel een weg door de ellende van het door Rik van Boeckele beschreven NU. misschien wordt het morgen beter zong vreeeswijk al.
VIDEO
Logisch -voor J.C.- Ik schrijf geen gedicht dat logisch is hun zullen het zo niet lezen en ik speel niet op de man maar leg de bal bij jou ook dat is logisch zonder bal ben je als je hem niet hebt nergens en ik heb nog tijd van leven al tikken de jaren naar het eindsignaal ook wie rookt gaat eens de pijp uit die voorzet kop je er geheid zelf in en ik heb niet eens de kop gekrijt als je maar het juiste nummer telt later weet je vast wel waar je was toen je het doodsbericht hoorde ja ik kocht twee broden een doos eieren (nee geen vis) wacht nu op herrijzenis © FT 2016 Frans eert de JC van het voetbal in al zijn taaluitingen. net zo onnavolgbaar als de voetbewegingen van JC.
Ien Verrips – onze ien schrijft in handschrift een waar eerbetoon voor Livia – de vrouw der vrouwen en houdt zich aan de opdracht van de wedstrijd: ‘ wellicht vereert de dichter oude helden wellicht nieuwe helden – het mag hier allemaal. dood of levend aan de bal of niet aan de bal – we gaan zien hoe de dichter het balletje laat rollen.’ voor wie meer over livia ofwel julia augusta wil weten dat kan hier –