Anke Labrie wint de enige echte virtuele – én voor wie heb JIJ het over om jezelf drie dagen pompaf af te peigeren trofee?


dank aan de dichters die ondanks het weer de weg naar pomgedichten wisten te vinden met hun inzendingen. mooie waterwerken – deze week feliciteren we Anke Labrie – het meest actuele en toegesneden gedicht in maatschappijkritisch licht met een licht cynische toon de woorden – het gedicht – “we amuseren ons kapot” zie daar de omschrijving van de lage landen anno 2019. komt allemaal weer goed – zouden ze in chateau meiland roepen. en zo zal het ook zijn. zo lang er dichters zijn. Anke gefeliciteerd!


broodnodig medicijn en spelen
we amuseren ons kapot
in deze arena
 
en ons geld
zetten we natuurlijk op de held
die met het water vecht
zonder harnas
alleen omgord met poeppak
 
ik zie iemand
die niet opspringt en niet juicht
zelfs niet dankbaar is
als onze held gewonnen heeft
 
iemand die al lang te moe is voor dit spel
die gewoon zijn medicijnen wil
 

anke labrie


met een lichte cynische blik aanschouwt anke  de beelden – megalomane inzet van een verder wel respectabel mens – maar normaal is anders en zeker in deze wereld. verdraagt het nagezwommen  doel deze gekte wel – dat is de vraag die  anke ons meegeeft. en moet er wel gezwommen worden in het geld voordat je nog als normaal mens aan de medicijnen kunt?
laat ik er een schepje cynisme bovenop doen: ergens heb ik het vermoeden dat onze maarten het dit jaar weer niet haalt – om volgend jaar drie keer is scheepsrecht uit te kunnen roepen.
  • Frans Terken – je spoelt altijd ergens aan
  • Petra Maria – met zacht vloeipapier voor altijd toegedekt
  • Rik van Boeckel – Elfstedendichters in aantocht
  • Marc Tiefenthal – Het aquaduct siert nu onze stad.
  • Ditmar Bakker – Het krijgt in halve duisternis de tijd
  • Cartouche – ten einde het verglijden van de tijd te overstijgen
  • Anke Labrie – zonder harnas alleen omgord met poeppak


en al dat water
moet nog terug vandaag
naar engeland
het is bijna eb, ik weet het

 
pomwolff

de gedichten niet te lang svp – 20 regels is genoeg – insturen voor zondag 10 uur 30. stuur in op het u bekende gmail.com adres van pomgedichten@ – of benut de blauwe contact functie boven aan de pagina. of laat onder dit item een reactie achter -ik zorg er voor dat uw gedicht in het item wordt geplaatst. commentaar als altijd verzekerd.

Stroomafwaarts

Hoe je van onder naar boven
over de grote rivieren trekt
met de stroom mee net te doen
adem happen op de golfslag

dat het je blikveld vernauwt
je leefwereld begrenst
tot wat groeit op de oevers
zicht van nog geen honderd meter

je spoelt altijd ergens aan
groet de Maas in zijn boorden
steekt Waal en Lek over
dan wacht nog de Rijn

hier ligt geen plaats voor bezinning of
ruimer denken het is blind doortrekken
naar het vergezochte eindpunt
gaan op de automatische piloot

je lichaam afbeulen en uitwonen
de hersenpan wassen met al dat water
en niet verdrinken in de opdracht
die je jezelf hebt gesteld

FT 22.06.2019



frans trekt het thema breder – groet de maas en je spoelt altijd wel ergens aan – van boven naar beneden – het leven – weinig zicht op verder – blind doortrekken – op de een of andere manier doet het me denken aan het filmpje dat ik gisteren onder ogen kreeg – eerst dacht ik derrel niemeijer is opgestaan en weer onder ons – vervolgens werd duidelijk dat  de grootsheidswaanzin nog steeds heerst – en niet alleen op en in het water – om vervolgens frans’ gedicht op dit personage te leggen – paste precies:
 
 
VOOR JOU BLIJF IK
DRIJVEN


in een droom
zag ik een witte kamer
zonder ramen
zonder deuren

waar we jouw verleden
uitvouwden

en alles
wat ooit breekbaar was

hebben we met zacht
vloeipapier
voor altijd toegedekt

Petra Maria


dat zachte vloeipapier – ik herinner me vloeipapier als lichtgroen – zie in dit gedicht de kleuren in elkaar overgaan. onze petra maakt wel snel een eind aan de droom – voor altijd toegedekt en klaar is mevrouw – weg droom – ik was pas begonnen met dromen petra – krijg je als lezer de deksel meteen op je neus. ik sta nog in die witte kamer petra zonder ramen en deuren – ik vraag me af hoe ik daar binnen ben gekomen en hupsakee einde gedicht. nee dit was een vluggertje – deze aanzet verdient een gedicht.
Aantocht

Elfstedendichters in aantocht
fietsen langs luisterende wandelaars

regendruppels tikken letters in
tot de zon haar zinnen schrijft

in elke stad op ‘t Leiden-Leeuwardenpad de muze streelt haar luisterlied

van sluimerstil de dageraad
tot avondrood en slaapspagaat

het leidend licht van Ljouwert
dekt zo bezorgd doch voldaan

de laatste meters in één oogopslag
minutieus met woorden toe.

Rik van Boeckel
22 juni 2019

De 11 steden: Leiden- Alphen-Utrecht-Amersfoort-Nunspeet-Zwolle-Meppel-Hoogeveen- Steenwijk- Sneek-Leeuwarden



Rik zit duidelijk in de poëziebus – wat schaatsen niks schaatsen – wat zwemmen niks zwemmen – de elfstedendichters komen eraan. en de bus rijdt ritmisch hobbelend van plaats naar plaats – benzine erin en rijden maar – onee rik erin en de bus rijdt al uit zichzelf de woorden nederland door. zwemmers en schaatsers aan de kant de poëziebus komt aangestoomd.

Kruisig mij
 
Het project staat in de steigeren,
radbrakers en raddraaiers,
foorkramers en bakkerslui kom nu samen.
 
Ze dragen het water weg naar de waterweg.
Het aquaduct siert nu onze stad.
 
Je huisje met zijn tuintje telt nu een teil
met water waarin je je kunt wassen.
Om je zo te mogen zien,
heb ik me een hele project lang afgepeigerd.
 
Kruisig mij nu maar, van geen enkel nut nog. 



marc tiefenthal
dichter essayist / poète essayiste
Sint-Niklaas
blogs: Tieftalen (nl) Profonde lalangue (fr)



diepe zelfreflectie voor op de zondagochtend bij uw ontbijtje. meer kan ik er niet van maken. of is het de gemoedsgesteldheid van onze maarten op dit moment? bij tiefenthal kun je alle kanten uit. jeanine gaat tweewekelijks graag met de tief op pad. maar ja die zit in het welzijnswerk. dan krijg je dat.

(DE DICHTER RUIMT OP, OF: NA DE FICKSTUTENMARKT)

Er is in Amsterdam een markt voor paarden,
driemaandelijks bezocht van wijd en zijd
door manvolk keurende de dienstbaarheid
van hen met wie ze wellicht eerder paarden.

Het krijgt in halve duisternis de tijd
om ’t zaakje naar voldoening weer te klaren
zodat eenieder ziende kan verklaren
welk beest zijns inziens ’t best was toebereid.

Als dichter spreek ik liefst in metaforen
-en beeldspraak is der muzen lieveling-
maar blijkbaar gaat dan ergens iets verloren
getuige hoe ’t dien vorig keer weer ging. 
’t Moet simpeler. Welhier, knoop in uw oren,
gij edel dieren: kák niet naast de sling.


-x-

D.

ditmar zal een thema aan zijn beminnelijke r roesten. wat thema niks thema – laat die gek maar in het water zwemmen. ditmar is van de poëzie, van de metaforen, van het sonnet, van de 14 regels, van de adembenemende rijmkunst. en vandaag doet ie amsterdam aan – welk een eer. hij beschouwt de paarden – ja echt amsterdam – dampende mest op eenvoudige wijze geserveerd bij uw zondagse ontbijtje. en die maarten maar zwemmen in de buitenlucht in zijn poeppak.

Al is de afstand onmenselijk
ik weet dat je op me wacht
mijn lief

 

De komende tijd ben ik

dolend tussen Grandola en Amarante
binnenbrand en land achter bergen
 
van mijn oorsprong rio d’oro
tot in kurk geslagen kust
 
drie uitputtende dagen
en nachten maanverlicht
 
– met trage armslag –


om open water een baken
en een boei verankering te laten
 
zwoegend en zwemmend ten einde
het verglijden van de tijd te overstijgen


ter bedaring van een kankerende saudade
um portu cale  – een warme haven
om mijn Taag in jou te monden


22-06-2019 / Cartouche


waar cartouche onze deze week helemaal heenleidt. het is een wonder. meneer is of gaat met vakantie en we zullen het weten ook. en waar draait het om?
om het zijn

‘ten einde
het verglijden van de tijd te overstijgen’

zo kennen we hem weer. ‘de nachten uitputtend’ – ja onze cartouche weet waar abraham de mosterd haalt – eigenlijk lezen we hier in dit gedicht gewoon cartouche-porno van het zuiverste water. bij deze analyse laat ik het vandaag. anders wordt ie boos en dat kunnen we niet hebben op de site.

Share This:

Gepubliceerd door Pom Wolff

Hoi, welkom op mijn site pomgedichten. De site is in langzame opbouw net als de dichter. Ik ben geboren in Amsterdam, ik leef daar en wil daar ook wel doodgaan. Ik studeerde Nederlands aan de Universiteit van Amsterdam, Rechten aan de Vrije Universiteit en werk als juridisch adviseur in de hoofdstad. Jan Arends is mijn favoriete dichter dan Kopland dan Menno Wigman. Paul van Ostaijen mijn dandyman. In slammersland geniet ik van Roop, Karlijn Groet, Peter M van der Linden - ACG natuurlijk, Ditmar Bakker, Jürgen Smit en Daan Doesborgh. En wat moet ik zeggen nog van Robin Block ( “hee ouwe wolf”) de wildemannen, lucky fonz III - Sander Koolwijk of Tom Zinger: "er is hier zeker 80 centimeter plant waar jij geen weet van hebt...." - mijn windroosmaatjes. Mijn optredens bezorgden mij eretitels: landelijk slamfinalist 2003, 2004, 2005 en brons in Tivoli in 2006, 2007 en 2010, 2011, 2012 en ook weer in 2013. - Dichter van het jaar in Delft 2005, voorts slamjaarwinnaar 2005 van de poëzieslag in Festina Len-te te Amsterdam, winnaar van Slamersfoort 2006. Jaarfinale Zeist 2007 en de BRUNA poézieprijs 2007 in mijn zak. Ik ben de hoogste nieuwe binnenkomer op de jaar-lijkse top-200 lijst van bekendste dichters Rottend Staal – Epibreren 2005. In 2008 kreeg Pom Wolff De Gouden Slamburger uitgereikt vanuit de Universiteit Utrecht – afdeling letteren en won hij het 2e Drentse open dichtfestival. op 19 april 2009 verscheen de bundel 'die ziekte van guigelton' - winnaar jaarfinale slamersfoort 2009. in 2010 won hij de dicht-slam-rap van boxtel en de dobbelslam van entiteit blauw te utrecht. in 2012 de grote prijs van Grimbergen én DE REBELPRIJS voor de poëzie van de REBELLENKLUP. Tot zover enig geronk. In 2014 presenteerde uitgeverij Douane op 22/11 in Café Eijlders de pracht bundel: 'een vrouw schrijft een jongen'. Sven Ariaans schreef in zijn juryjrapport Festina Lente Amsterdam: “Het is iemand die je zenuwen blootlegt om vervolgens op vaderlijke toon te zeggen dat die pijn jouw pijn moet zijn en dat er geen zalf bestaat. Elke cognitieve dissonantie die je voor jezelf op prettig hypocriete wijze had opgeheven, wordt je ingewreven, of zoals medejurylid Simon Vinkenoog het kernachtig zei: "hij verschaft illusieloos inzicht in de werkelijkheid". Ik voel me in deze omschrijving wel thuis.) 'je bent erg mens' van pom wolff verscheen in de befaamde Windroosserie in september 2005 en was in een mum van tijd uitverkocht. Nieuw werk - 'toen je stilte stuurde' verscheen op 18 november 2006 wederom bij Uitgeverij Holland te Haarlem. ook deze bundel was meteen uitverkocht. erik jan Harmens interviewde pom wolff over deze bundel in de avonden van villa VPRO.

Doe mee met de conversatie

2 reacties

  1. Stroomafwaarts

    Hoe je van onder naar boven
    over de grote rivieren trekt
    met de stroom mee net te doen
    adem happen op de golfslag

    dat het je blikveld vernauwt
    je leefwereld begrenst
    tot wat groeit op de oevers
    zicht van nog geen honderd meter

    je spoelt altijd ergens aan
    groet de Maas in zijn boorden
    steekt Waal en Lek over
    dan wacht nog de Rijn

    hier ligt geen plaats voor bezinning of
    ruimer denken het is blind doortrekken
    naar het vergezochte eindpunt
    gaan op de automatische piloot

    je lichaam afbeulen en uitwonen
    de hersenpan wassen met al dat water
    en niet verdrinken in de opdracht
    die je jezelf hebt gesteld

    FT 22.06.2019

  2. VOOR JOU BLIJF IK
    DRIJVEN

    in een droom
    zag ik een witte kamer
    zonder ramen
    zonder deuren

    waar we jouw verleden
    uitvouwden

    en alles
    wat ooit breekbaar was

    hebben we met zacht
    vloeipapier
    voor altijd toegedekt

    Petra Maria

Laat een reactie achter