Auteur archieven: Pom Wolff

Bij de dood van Rob de Nijs – LISAN LAUVENBERG tot het laatst bij MENNO WIGMAN – De begrafenis was mooi en droef en ik hoop dat ie ergens was om eindelijk eens al die liefde te voelen.

  Na de begrafenis. En na de begrafenis ga je eten kopen bij de Lidl, omdat een mens nou eenmaal moet eten om te kunnen leven. En leven wil ik. Als ik aan leven denk, nadat we jou zo dood en zo alleen achtergelaten hebben op dat grote kerkhof,dan komen de tranen weer. Maar de …

Lees verder “Bij de dood van Rob de Nijs – LISAN LAUVENBERG tot het laatst bij MENNO WIGMAN – De begrafenis was mooi en droef en ik hoop dat ie ergens was om eindelijk eens al die liefde te voelen.”

Anke Labrie, Karlijn Groet en Jorge Bolle winnen de enige echte virtuele – is de ergste dag echt aanstaande – trofee op pomgedichten punt nl

dank aan alle dichters die inzonden. ik kom tot 3x goud dan kunnen de andere eremetalen in de kast blijven. de waterhoentjes en de twee zwarte zwanen van Jorge Bolle ontroerden. zo ook het beeld van ‘hem’ in Anke Labries hart én zo ook Karlijn Groets hoop op dat gebaar met de hand van elk …

Lees verder “Anke Labrie, Karlijn Groet en Jorge Bolle winnen de enige echte virtuele – is de ergste dag echt aanstaande – trofee op pomgedichten punt nl”

de 25ste column van GERDIN LINTHORST op de pom: ‘Chemisch afval. Mijn Fred- en Gingerfilms, de Marx Brothers, zelfs Mae West. En de Hans Keller-documentaires, over de Vijftigers, over Paustovski, Leo Vroman. ….”

Gerdin overleed onlangs – als eerbetoon plaatsen wij/ herhalen wij op ‘haar column-vrijdag’ nog een aantal van haar weergaloze columns. deze tekst was gedateerd – eind januari 2016.   Goedendag poëten en anderen, Plotseling steekt het de kop op. Tot dan lig je ontspannen op de bank met alweer een oud meesterwerk uit de wereldliteratuur …

Lees verder “de 25ste column van GERDIN LINTHORST op de pom: ‘Chemisch afval. Mijn Fred- en Gingerfilms, de Marx Brothers, zelfs Mae West. En de Hans Keller-documentaires, over de Vijftigers, over Paustovski, Leo Vroman. ….””