pomgedichten.nl

het zal de echte poëzie liefhebber niet ontgaan – eenmalig vindt de zondagochtendwedstrijd pomgedichten op pomgedichten punt nl – en zie hier de prachtige inzendingen- de enige poëziewedstrijd die geen wedstrijd is – de enige echte virtuele – ook live plaats in dat altijd weer gezellige plaatsje Eindhoven – waar ze regen altijd verlichten in van eenvoud heldere waters – hoe dan ook de bij elke dichter geliefde juryvoorzitter PETER LE NOBEL zal ergens op de dag in Eindhoven tussen de witte wijn, de quiches en de makreelschotels door het zo verlossende woord spreken – wie mag het virtuele goud aanvaarden en wie het virtuele zilver en brons. jury voorzitter heeft wel een winstwaarschuwing afgegeven:

Let op. Ik bekijk de gedichten inhoudelijk. Morgen kijk ik ook hoe je de gedichten voordraagt. Ik herinner mij een kok die geen spat Frans kon, en tegen een meisje zei: ‘Gentille!’ Zij heeft hem in haar armen gesloten. Het is dus geen gelopen race.

⁠

Het is zover. Ik ben begonnen aan het beoordelen van de gedichten. In deze boosaardige tijden, nieuwe tijden, nieuwe normen, laat ik de poezie ook nalezen door een sensitivity reader en geef ik woke punten.

helemaal mijn ding

met een ‘ik ga maar verlaat jullie niet…’ nam Lisan afscheid van het leven. tien dichters verzorgden op deze site een waardig afscheid in bijzondere woorden – dank jullie wel – de woorden zullen Lisans naasten heel goed doen. dat weet ik zeker. ze is gegaan maar als we goed luisteren horen we haar lach. zoveel is ook zeker. dit poëziekind blijft onder ons. in café Helmers nodigde Lisan – als ik het mij goed herinner – elke maand tien dichters uit – hieronder staan er negen – wie maakt de circel rond met het tiende gedicht. dat we ons nog een keer in Helmers wanen – in Helmers koos een jury voor goud, zilver en brons. vandaag is het 10 keer goud voor Lisan – dank je wel voor wie je was, rust zacht Lisan.

• Frans Terken: Lieve vriendin met een Limburgs hart
• Merik van der Torren: in je mooie jurk
• Max Lerou: Ach lieve grappige onderhoudende
• Pom Wolff: van mij had je mogen blijven
• Anke Labrie: haar naam met de L van levenslust en liefde
• Cartouche: Limburgs op haar mooist lezen
• Ingrid E. Noppen: Toen was daar jouw finale verbijsterend mooi
• Ton Huizer: Dichters sterven niet
• Ien Verrips: all that sweet love
• …………………………………………………………………………………………………….

een indrukwekkend afscheid vandaag in de Uilenburgerstraat 91 in de Uilenburgersjoel van Lisan lauvenberg. toespraken van haar dochter Joeri, haar levenspartner Wil, van robin veen en van mijn persoon. mijn toespraak te lezen op de u bekende site pomgedichten punt nl – Robin Veen vroeg de aanwezigen om even stilte na zijn voordracht – het lezen van een viertal lisan lauvenberg gedichten. en het werd dood en doodstil. joeri sprak over moeder zoals een dochter over moeder hoort te spreken. blijmoedig, verdrietig, zoveel van haar geleerd en dat ze het leven zal voortzetten zoals lisan dat gewild zou hebben. wil sprak over leven en liefde met lisan. hoe de kennismaking verliep – over limburgers die elkaar in amsterdam ontmoetten en amsterdammers werden. amsterdam omarmt al door de eeuwen heen wie naar amsterdam komt en amsterdam als zijn/haar alef mokum herkent. amsterdam heeft vandaag een moedige vrouw verloren – die dertig jaar !!! ik zeg dertig jaar gevochten heeft tegen de kanker in haar lichaam. en nooit klaagde. altijd levenslustig het leven leefde – en voor haar dochter voorleefde en gelukkig nog 2 jaren kleinkind mocht beleven. indrukwekkend het afscheid en ik ben vereerd dat ik bijdrage mocht leveren – met de woorden uit haar columns voor pomgedichten die haar zo tekenden. een bijzondere limburgse amsterdammer gaan we missen – ons poëziekind – onze koningin van Helmers.