vooraf maar eens een paar meer algemene opmerkingen over de slam en slampoëzie. zoals poëzie zich niet laat vangen in een definitie – fictie niet – laat ook slampoëzie zich niet vangen. gelukkig maar. poëzie is net zo veel en vaak een meisje als een duizendkoppig monster, net zoveel jongen als honderdduizend staalborstels zwemmend in een zee van woorden. kortom aan een definitie: niet aan beginnen.
een paar kenmerken laten zich wel benoemen. slampoëzie is performance-poëzie en vindt plaats in een directe interactie tussen zender en ontvanger: dichter en zijn/haar publiek. teruglezen is er niet bij dat betekent dat de teksten (zo u wilt de boodschap) toegankelijk moeten zijn. vaak zoeken slamdichters dan ook het rijm op – en/of andere rederijkers of raptechnieken. vaak ook wordt inhoudelijk gezien het moralisme in de teksten niet geschuwd. (dit of dat vinden we allemaal toch? – wordt er dan als het ware uitgeschreeuwd – de slammer zou ‘uitgemest’ of ‘uitgespuwd’ zeggen – grof en populair taalgebruik wordt niet gemeden: ook dat is vaak een kenmerk – behalve door meisjes die cursussen van de schrijversvakschool hebben gevolgd – die worden getraind in het vinden van spitsvondige vergelijkingen – je vinger een wortel! )
twintigers/dertigers vertellen graag een verhaal met uitgeschreven meisjes of jongensleed. S-10 komt niet uit de lucht vallen – eigenlijk is zij met haar nummer in de DIEPTE alles wat de moderne slampoëzie ook inhoudt – eigen persoonlijke ellende in een fraaie performance eenvoudig weergegeven. gooi over de eigen persoonlijke ellende nog een sausje van rap of van schrijversvakschool – tips en je hebt de slammer anno 2022.
slammers van mijn generatie – de fossielen – vragen zich dan ook vaak af – waar de poëzie toch gebleven is als er weer eens in een slamwedstrijd 3 of 4 minuten persoonlijk proza word gedebiteerd. tot zover enige ontwikkeling en enige kenmerken.
wat blijft is dat de dichters/slammers in een wedstrijd wel aandacht moeten hebben voor de uitvoering van hun slampoëzie en dat uitvoering samen het wedstrijdkarakter van de slam voor een leuk avondje en vaak ook spraakmakend avondje voordrachtskunst zorgen. en zo was het ook gisteren bij mijn afscheid van de slam in de VRIJBURCHTSLAM onder de bezielende zorg van Pieter. een afwisselend mooi avondje slampoëzie. niets meer aan doen – zo houden! SLAMMERS vernieuwen – getuigen – en performen en dienen zo de poëzie! het waren – het zijn – en het blijven helden.
gaat u ook aan de slam? stuur uw tekst in (het kader van) de enige echte virtuele….. op pomgedichten punt nl
u las het hieronder – de zaterdagavond doe ik het nog één keer – slammen – ik begreep dat ook vriend ROOP de vrijburchtslam zal bezoeken als deelnemer – nou ja dan is poëzie op die plek in het nieuwe amsterdam verzekerd. roop zeker ook bekend als genadeloos jurylid hier op pomgedichten in de zondagochtendwedstrijd – verder bekend als eiland/stadsdichter van Texel. en roops lieve levensgezellin leest u hier heel vaak op de maandag – KARIN BEUMKES is haar naam. zij is geen slamster – zij is de beste dichteres van nederland. maar dat terzijde.
stuur uw tekst in voor zondagochtend:
gedichten niet te lang svp tenzij noodzaak –insturen voor zondag 10 uur 30. stuur in op het u bekende gmail.com adres van pomgedichten@ – of benut de blauwe contact functie boven aan de pagina. of laat onder dit item een reactie achter -ik zorg er voor dat uw gedicht in het item wordt geplaatst. commentaar als altijd verzekerd.
en ik zal u zeggen waarom het geen of waarom het wel een slamtekst is. dat zal dan morgen zondag gebeuren na een prachtavondje poëzieslam op VRIJBURCHT! doe ik er alvast ook een!
tijdje terug al weer – die jaarfinale van Festina Lente – het was een heerlijk gevoel voor een amsterdammer om festina lente te winnen – ik zou voortaan langs die kroeg fietsen in de wetenschap DAAR een jaarfinale gewonnen te hebben. het is nog steeds een heerlijk gevoel. festina lente bestaat nog steeds – de jaarfinale binnenkort – en weer zal één slammer een leven lang trots kunnen zijn. tot de selecte groep van jaarwinnaars daar behoren grote grote dichters. en performers.
ik ben natuurlijk een soort fossiel aanstaande zaterdag op de jonge vrijburchtslam – tweede aflevering – de eerste jaarfinale moet nog plaatsvinden. ik zal nog een keer het plezier meemaken – van goede setjes van een paar minuten maken – afhankelijk van de sfeer in het theatertje de boel op het laatste moment omgooien – een ander gedicht in het setje – een andere volgorde – en de performance zo doen dat ze mijn leeftijd bijna zullen vergeten. van belang is dat de jonge dichter die in vrijburcht wint niet zomaar wint – de winst niet zomaar kado krijgt. ik heb die ouwe wolff verslagen moet hij/zij kunnen zeggen. het begin van een grote toekomst in de dichtkunst. zo moet het zijn.
pw
Nergens meer veilig Altijd verdacht Aan het einde van de rit Wordt je opgewacht…
VON SOLO
DICHTER, COLUMNIST, PERFORMER EN CINEAST
Check de actualiteiten van VON SOLO op www.vonsolo.nl
Lees ook de wekelijkse column van VON SOLO op www.POMgedichten.nl
 de enige echte virtuele….. op pomgedichten punt nl – Frans Terkens, Rik Van Boeckels en Anke Labries eerste schreden op het pad der slammers){kind=link}
