pomgedichten.nl – Pagina 15 – Pom Wolff – gedichten – nieuws

Vera Jongejan over de oever van het grote vergeten

**Op reis**

Voordat ik op mijn laatste reis
wil ik me nog verdiepen
onnuttige zaken verrichten
naïeve droomster blijven
overal schoonheid in zien

de gebogen ruggen van angst
de verwrongen handen
de speeksel spugende verweekte monden
de denkers van gewicht zwaar doorbuigend
en zwoegend

er gaat een stroom van bizarre reizigers aan mijn oogopslag voorbij
straks zullen we elkaar aan de oever van het grote vergeten ontmoeten.

Vera Jongejan

pom wolff – kan mij ook niks schelen…

**lieve mio**

ik kan er ook niets aan doen
dat je een opa hebt
die steeds maar in de war is

die steeds maar
de verkeerde dingen zegt
en doet

de dingen die jij niet mag
van je mama
en ook niet van je pappa

een opa die zegt
wat kan mij ut schelen
kan mij ook niks schelen – zeg je dan

en dan glimlachen we
en zijn we samen weer een beetje verdrietig
als jij in berlijn en ik in amsterdam

opa pom

Peter Posthumus – het nieuwe jaar in – maar niet op maandag

*foto: Ruth Hoeck*

**Maandag**
was ooit goed
voor een begin
op die dag begon een god
in al zijn luister
aan een schepping
door het scheiden
van licht en duister
ging vervolgens helemaal los,
keek daar toen op zondag al op terug
en zag een puinhoop
een permanente chaos

dus als je zelf
al is ’t maar een gedicht
eens zoiets doet
dan natuurlijk nooit op maandag,
zeg ook niet op
zondag al : zo is het goed

maar denk ruimschoots
na, een week, een maand
een jaar is niks
maak een plan een lijst met
aandachts punten, sla niet
meteen vanuit het niets
aan het stunten

Peter Posthumus

Rob Mientjes – maandaggeluiden

*wij van de pom zijn verheugd Rob Mientjes bereid gevonden te hebben de maandag te verrijken met zijn bijzondere teksten – hij neemt de vaste maandagplaats op de pom in van Peter Berger.*

**Dishoek**

Met de voeten in de klei
En de handen vol met woorden
Stamp ik het gedicht in elkaar

Primeur ligt voor mij op wacht
Het liefst trap ik het af
Wat moet ik met applaus

Een nieuw jaar is geboren
Het hoofd propvol met grote dromen
Rijgt moeizaam zinnen aan elkaar

Wartaal sla ik uit voor bühne
Stuiter achter veel geweten aan
Trek mezelf door eb en vloed

Ze moeten het maar doen
De dikke woorden en de dunne zinnen
In digitale vrijheid de eeuwigheid tegemoet

Rob Mientjes

pom wolff – altijd al

**altijd al**

ik dacht dat ik nooit meer mooier
toch was je niet de voorbijganger
die ik vermoedde

ik heb precies het juiste gedaan
onbewust maar vanuit ervaring geweten schreef je
en als er iemand in deze wereld bestaat
die me de hoeken van mijn hart liet zien
ben jij dat – schreef je ook

ooit schreef ik hoe fragieler hoe mooier
en wanneer gaan we weer eens samen huilen
alleen wist ik toen niet
dat ik daar altijd naar zou blijven verlangen
ik heb het je altijd al willen zeggen

pw

Andrea van Herk wint de enige echte virtuele – en toch was het mooi dat jij me zag – trofee op pomgedichten

dank aan alle dichters die inzonden – de commentaren zijn te lezen onder de geplaatste gedichten – het virtuele goud gaat deze week naar Andrea – die tegenwoordig in warme sneeuwarme streken verblijft – in 010 is ze wellicht vergeten maar wij denken nog aan haar – aan haar bijdragen ook aan de pomsite – aan haar eeuwige lente – altijd inspirerend – van harte.