pomgedichten.nl – Pagina 3 – Pom Wolff – gedichten – nieuws

YAYA op de vrijdag – je leeft

De zon valt in paarse strepen op mijn krant. Warme woensdagochtend die ontwaakt. Jij slaakt een zucht op zolder. En drie trappen neem ik zonder treden. In ademloos weten. Daar. Een zolderbalk. Het paarse pluche. Koele houten vloer. Je bent kleiner dan ik wist. Je arm is niet meer dan een vogelbotje. Onder je gevouwen. Je schokt. Beweegt heen en weer tussen hemel en aarde. Ik leg je op je zij in helder weten. Zoals altijd. Jij en ik. Je hartslag daalt. Ik ga niet weg om een ambulance te bellen. Ik ga niet. Niet bij je weg. Zo wachten we. Samen. Tot je weer op deze wereld bent. Je leeft.

YaYa

pom wolff – best wel vreemd

foto: Ben Kleyn

***best wel vreemd***

*ik zag je lopen op straat*
*alsof je de wereld van je afgeworpen had*
*zo leek het*

*je donkere ogen*
*met het donkere groen*
*de lange weg van de moeite moe*

*het waren altijd al straten*
*waar iets mee was – een optelsom*
*van asfalt en zware luchten – zei je ooit*

*en dat in niets niets geboren wordt*
*omdat de tijd alles is alles laat zijn*
maar *ook alles in iemand sterven doet*

*pom wolff*

VERA JONGEJAN – AFSPRAAK

**Afspraak**

1
en zo ruim op tijd komen wij altijd
staan liever in de regen dan te laat
neurotisch noemde jij dit gedrag
ach zo’n woord dat zich opdringt
meer dwangbuis dan een jas.

2
Dat is niet de afspraak
haar wenkbrauwen gaan omhoog
schermpje trilt in haar hand
lange nepnagels
en we zitten in de trein

er is geen moeder meer om haar te troosten
zal ik er vorm aangeven
een omarming tekenen
wie weet helpt het
( met terugwerkende kracht)

3
Hoeveel afspraakjes heb ik wel niet
met mijzelf gemaakt in dit leven
en het taaie bestaan
behapbaar

nog schiet ik mezelf af
als een zilverkleurig k ogeltje in de morgen
zie hoe het een weg vindt naar de uitgang
toeters en bellen
mijn lichaam is een flipperkast

4
Het stormde
alle afspraken zijn de boom uitgevlogen
liggen te glimmen in de goot

weten de mensen nog
waar ze zich dienen te melden
en wanneer
nu ook de tijd is verzet
en er een uur is weggewaaid?

het blijft maar regenen.

Vera Jongejan

FB KAN ONZE LIEVE VERA JONGEJAN NIET AAN – HAAR TEKSTEN ZIJN TE HEFTIG BLIJKBAAR – maar wij van de pom eren elke dag, elk uur, elke minuut onze met poëzie begenadigde kunstenares!

Vera Jongejan als een zilverkleurig kogeltje in de morgen

FB KAN ONZE LIEVE VERA JONGEJAN NIET AAN – HAAR TEKSTEN ZIJN TE HEFTIG BLIJKBAAR – maar wij van de pom eren elke dag, elk uur, elke minuut onze met poëzie begenadigde kunstenares!