pomgedichten.nl – Pagina 8 – Pom Wolff – gedichten – nieuws

VON SOLO – Ik wilde altijd schrijver worden. Het beeld van een man, een stuk papier, een pen en een leven. Hemingway was daarbij mijn grote voorbeeld. Toch gaat het niet altijd helemaal zoals je het voorbedacht hebt.

Het was nacht in een buitenwijk van Palma de Mallorca. Ik zat op het balkon. In bed sliep een jonge vrouw. Ik rookte hasjiesj en dronk Spaans bier. Toen ik niet meer kon, viel ik op de dekens naast haar in slaap. In de ochtend was ik heel vroeg wakker. Op tafel lagen stapels peseta biljetten. Ik stak er een handvol van in mijn zak. Pakte mijn tas en liep in het ochtendlicht de straat op. De weg naar het centrum van de stad wist ik intussen. Op het binnenplein van een chique koffiebar zocht ik een plekje, bestelde koffie met een borrel en begon te schrijven. Mijn Nokia vibreerde in mijn zak. De boodschap las: ‘You are not Hemingway.’

Ik wilde altijd schrijver worden. Het beeld van een man, een stuk papier, een pen en een leven. Hemingway was daarbij mijn grote voorbeeld. Toch gaat het niet altijd helemaal zoals je het voorbedacht hebt. Uiteindelijk presteer je maar matig. Je schrijft niets veelbetekenends. Krijgt een baan, drinkt, doet maar wat, krijgt een vaste relatie, kloot wat aan, koopt een huis en krijgt kinderen, maar blijft schrijven. Uiteindelijk ga je voorlezen. Je raakt binnen een zekere kring bekend. Op een bepaald moment wordt je schrijven een ambacht en beheers je de woorden en zinnen, die ontstaan uit gedachten. Het zijn er niet veel, maar sommige mensen huilen of lachen om je verhalen. Je raakt de ziel. Langzaam word je je ervan bewust, dat je alles hebt, dat je wensen kunt. Je schrijft en bent gelukkig.

Als je een voltooid leven achter de rug hebt, bestaat de kans, dat je nog op herhaling mag. Je kan dan de parameters waaronder je je leven gaat leven aanpassen op basis van je laatste ervaring. Daarna gaat het los. Gedurende de rit liggen er hier en daar nog wat broodkruimels uit die andere tijd. Maar deze keer geen zin meer, om te scheiden van mijn eerste vrouw. Niet de ambitie om in de wedren mee te lopen, over de rug van anderen de top te bereiken. Me een leven lang anders voor te doen als ik ben. Een klootzak te zijn. De wereld over te vluchten. Succes is me minder waard. Een nobelprijs hoeft niet. Deze keer wil ik rechtzetten, wat ik heb laten lopen. Dat is gelukt. Drinken doe ik nog wel. Schrijven ook, tot mijn genoegen. Hoe het allemaal ooit afloopt, weet ik nog niet. Ik ben nog steeds wie ik altijd al was, alleen anders dan de vorige keer.

VON SOLO
DICHTER, COLUMNIST, PERFORMER EN CINEAST
Check de actualiteiten van VON SOLO op www.vonsolo.nl
Lees ook de wekelijkse column van VON SOLO op www.POMgedichten.nl

Mirjam Al – zeg koopman wat maak je me nou – die vis is vanachter helemaal blauw..

www.pomgedichten.nl heeft het exclusieve recht gekregen om 65 teksten van Miriam Al tweewekelijks op de woensdag te publiceren – dat gaan we doen! de teksten zijn door haar helaas overleden vriend Merik van der Torren nog net voor zijn dood uitgetypt en van een nummer voorzien én in een blauw mapje gedaan. vandaag tekst nummer 43 – dank je wel Merik – dank je wel Mirjam Al.

Granate Foundation nodigt dichters Amsterdam Zuid/ Buitenveldert uit – doe mee schrijf mee! deadline 31 augustus

Poëzie op de stoep 2025 Buitenveldert – De feestelijke opening zal op zaterdag 20 september van 16:00 tot 17:00 plaatsvinden.

Tijdens de zesde editie van Poëzie op de stoep brengt Granate Foundation poëzie letterlijk de straat op in Buitenveldert. We richten ons deze keer op het Gelderlandplein, het kloppende hart van de A.J. Ernststraat en het centrale punt dat Buitenveldert-West en Buitenveldert-Oost met elkaar verbindt. Lokale woordkunstenaars en bewoners maken onder het thema ‘Thuis’ poëzie, die vervolgens in kalligrafie wordt aangebracht op de stoep. Zo ontstaat een poëtische route die bewoners, bezoekers en toevallige voorbijgangers verrast, uitnodigt tot stilstaan en hernieuwde verbinding met de wijk.

Wie kan meedoen: Woordkunstenaars

Heb je een speciale band met Buitenveldert? Wil jij jouw gedicht vereeuwigd zien in jouw wijk? Meld je dan hier aan! Met dit bijzondere kunstproject brengen we sinds 2018 poëzie naar de openbare ruimte door gedichten op onverwachte plekken te kalligraferen. Dit jaar richten we ons op het Gelderlandplein, het kloppende hart van Buitenveldert, waar Oost en West Buitenveldert samenkomen.

Deadline voor aanmelden: 31 augustus,

Aanmelden via onderstaande formulier:

Meld je aan

Selectie gedichten

De selectie van de gedichten voor Poëzie op de stoep 2025 | Buitenveldert gebeurt aan de hand van de volgende criteria:

Het gedicht bestaat uit vier regels waarvan iedere regel maximaal twintig letters bevat;
Het gedicht is Nederlandstalig. Het mag een onderdeel zijn van een al bestaand gedicht, mits het aan bovenstaande voorwaarden voldoet;
Het thema van deze editie is ‘thuis in Buitenveldert’. Wat betekent thuis voor jou?
Het gedicht mag onder alle genres vallen, van verhalend, vormvast, dada tot spoken word;
Iedere dichter van 0 tot 110 mag meedoen, mits je geboren, woonachtig of werkzaam bent in Buitenveldert.
Je kunt alleen deelnemen met een eigen gedicht. Het is niet de bedoeling dat je iemand anders opgeeft voor dit project.

Vragen? Je mag ons altijd mailen via pods@granate.nl

André Heijnekamp – nu ik zo zit met de kat die spint denk ik aan jou en mijmer….

**Als**

Omdat het niet nodig is zit ik hier
streelt mijn hand een verhaal
gebarentaal want woorden
maken alles groter.

Ze scheppen een realiteit
die enkel leeft in verwachtingen
maar er zijn geen illusies
als het gaat om het nu.

Dus ben ik zwijgend gaan zitten
en het dier liep naar me toe
ging liggen op mijn schoot
en we kwamen samen.

En nu ik zo zit met de kat die spint
denk ik aan jou en mijmer
in plaats van al die gesprekken
misschien had ik dit moeten doen.

André Heijnekamp

Ien Verrips – vol van verhalen

**Onderweg**

ik ben een vreemde hier
geboeid door stemmen
van mensen om me heen
luisterend naar de klanken
maar doof voor de betekenis
mijn ogen volgen de gebaren
zonder te verstaan
ik hoor niet wat ze zeggen
maar thuisgekomen
zit ik vol verhalen

aug 2025/IEN VERRIPS

Lieve mensen van Muziek op FORT JUTPHAAS dank jullie wel. bjorn en ik vonden het te gek mooi.

*foto: Jan Donders*
een dankwoord is zeker op zijn plaats – aan de mensen van ‘muziek op Fort Jutphaas’ – een prachtig fort onder de rook van Utrecht in Nieuwegein – afgeladen huis voor Bjorn en voor mij. We deden ons programma ‘dichter bij de bron’ – dankwoord aan de geluidsmensen en de twee dames van de organisatie voor de goede zorgen. er waren bankjes te weinig, er werd in het gras op kleedjes gelegen, in een veld van zonnebloemen, er was witte wijn, en er waren heel veel bezoekers – en voor mij ook fijne ontmoetingen, met danny, met hans bromet, met willem en linda, met ol en peter en zoveel meer nog. Lieve mensen van Muziek op FORT JUTPHAAS dank jullie wel. bjorn en ik vonden het te gek mooi. en die hieronder deden we natuurlijk in ons programma van liefde, leven, verlangen en ook soms de weemoed en de teloorgang van wat ooit zo mooi was.

van mij had je mogen blijven
dat weet je wel
ik ben een uur gaan zitten
met een boekje in mijn hand
een pen om je te schrijven
het was een zinloos uur

er is er een vertrokken
en een is blijven staan
meer is het niet

ik adem nog
en jij in mij niet minder
dat is het dat ik schrijven kan
dat is het

pw

Rob Mientjes – laten we kiezen voor eenvoud…

**Vierkant plat**

de wereld
en zijn bewoners
met hier en daar
wat spitsvondigheid

daar doen we het voor
we vallen er niet van af
buigen soms over de rand
aanschouwen dalen en dromen

rond en dik
opgeblazen
dat willen we toch niet
exploderen imploderen

laten we kiezen voor eenvoud
vierkant plat
op z’n jip en jannekes
elkaar blijven verstaan in latijn

neem je deel
kies een staat
verbind
en alles komt goed

Rob Mientjes

pom wolff – moet geen melk worden…

het was later geworden
later dan ik eigenlijk wilde
en weer schonk ze koffie in
suiker en melk? vroeg ze voor de 6e keer

zeker zei ik opgewekt
maat houden hoor – moet geen melk worden
trouwens veel suiker
is ook niet goed voor een mens

en woon je hier al lang
op die plantage van je?

pomwolff

Ditmar Bakker over de liefde – Pom, liefste, Houdt het ooit op?

Pom, liefste,

Houdt het ooit op?

9 – CONTRA IL PROPRIO AMORE SCOPRIMENTO STUPENDO
Credulo il proprio amor fe’ l’uom pensare
non aver gli elementi, né le stelle
(benché fusser di noi più forti e belle)
senso ed amor, ma sol per noi girare.
Poi tutte genti barbare ed ignare,
fuor che la nostra, e Dio non mirar quelle.
Poi il restringemmo a que’ di nostre celle.
Sé solo alfin ognun venne ad amare.
E, per non travagliarsi, il saper schiva;
poi, visto il mondo a’ suo’ voti diverso,
nega la provvidenza o che Dio viva.
Qui stima senno l’astuzie; e perverso,
per dominar, fa nuovi dèi. Poi arriva
a predicarsi autor dell’universo.
***[T.C.]

9 – ONEIGENLIJKE LIEFDE: EEN ONTZETTENDE ONTHULLING
“Mijn liefde is echt,” denkt ‘ie. Voorts zal hij denken
(van mooiers en sterkers dan wij in hun baan):
‘Geen lichaam, geen ster zal langshenen mij gaan
door liefde geroerd, maar toch rondom mij zwenken.’

Dan: ‘Elk, woest of vreemd, of in wereldlijk wenken
behalve dien onzen, zal God niet zien staan.’
Dán houdt Hij,’ denkt hij, ‘slechts óns kloosterkerk aan
tot ieder voor zich enkel liefde wil schenken.’

Hij maakt zich niets wijzer, want dat maakt maar moe;
gebeurt in de wereld iets dat ‘ie niet wil,
doen God noch voorzienigheid langer ertoe.

‘Wat ben ik verstandig!’ Zo denkt dat paskwil.
Hij is idolaat van zichzelf, kijk maar hoe
van alles Híj Maker is–Alles tot spil.
***[D.B.]

wie wint de enige echte virtuele – het beste gedicht moet nog geschreven op pomgedichten punt nl – Anke Labrie en Petra Maria zilver, Vera van der Horst en Jako Fennek brons

de wedstrijd van januari 2021

alles overziende – met dank natuurlijk aan alle dichters die instuurden deze week – er waren prachtwerken bij (Petra Maria, Anke Labrie) – prachtregels ook (Cartouche, Erika De Stercke) – prachtige gedichten die nog een beetje aandacht behoeven Vera, Jako) – er was heel veel te genieten deze week. – Petra Maria en Anke Labrie delen het zilver en Vera en Jako delen het brons. van harte! buiten elke categorie Ditmar Bakker – de eervolle vermelding treft hem.