Zulk triest nieuws deze zondag: Steve Harley is vertrokken naar een andere dimensie en dat vind ik meer dan klote. Wat blijft is een fijne herinnering aan die dag, 9 november 2017. Jun en ik met Pom en zijn Annemarie in The Q Factory. Steve en Cockney Rebel speelden de sterren van de hemel. Nog dagen later zong zijn Sebastian door mijn kop. En nee, we zaten zeker niet bij elkaar op school maar zelden voelde het alsof ik, met de dood van een muzikant, een vriend ben kwijtgeraakt SEBASTIAN: https://www.youtube.com/watch?v=w5Nu6g3FswA…
‘Somebody called me Sebastian Somebody called me Sebastian Dance on my heart, laugh, swoop and dart, la-di-di-da, Now we all know you, yeah!’
ik schreef: wij treuren mee Max – een grootheid met een onnavolgbaar romantisch hart – en voor eeuwig zal Sebastian onbegrepen zijn – X –
MAX: in 2008, Harley spoke about the song and its lyrics in a feature for the Netherlands programme Top 2000:
“It’s poetry. It means what you want it to mean. ‘Sebastian’ is the conduit, the tubes through which I took myself on that journey to write the story. I can’t say for sure, but I wouldn’t have been far away from tripping when I wrote ‘Sebastian’. LSD, certainly, created so many incidents in your life, so many images, so much madness and mayhem, as well as great tranquility if you were lucky. I can’t define its meaning. It’s like most poetry, it’s a lovely word.”
en dan hebben we deze mooie nog – daar zal ik over enige tijd zijn en grandmarnier drinken en hem gedenken en onze prachtherinnering.
My dream held this picture of beauty My dream showed this breath-taking load My dream had the quality of mercy My dream had the patience of Job My dream had this elegance and wonder My dream paid the debts that I owed I was high on the Coast of Amalfi I was high on the Coast of Amalfi
Share This:
Gepubliceerd door Pom Wolff
Hoi, welkom op mijn site pomgedichten. De site is in langzame opbouw net als de dichter. Ik ben geboren in Amsterdam, ik leef daar en wil daar ook wel doodgaan. Ik studeerde Nederlands aan de Universiteit van Amsterdam, Rechten aan de Vrije Universiteit en werk als juridisch adviseur in de hoofdstad. Jan Arends is mijn favoriete dichter dan Kopland dan Menno Wigman. Paul van Ostaijen mijn dandyman.
In slammersland geniet ik van Roop, Karlijn Groet, Peter M van der Linden - ACG natuurlijk, Ditmar Bakker, Jürgen Smit en Daan Doesborgh. En wat moet ik zeggen nog van Robin Block ( “hee ouwe wolf”) de wildemannen, lucky fonz III - Sander Koolwijk of Tom Zinger: "er is hier zeker 80 centimeter plant waar jij geen weet van hebt...." - mijn windroosmaatjes.
Mijn optredens bezorgden mij eretitels: landelijk slamfinalist 2003, 2004, 2005 en brons in Tivoli in 2006, 2007 en 2010, 2011, 2012 en ook weer in 2013. - Dichter van het jaar in Delft 2005, voorts slamjaarwinnaar 2005 van de poëzieslag in Festina Len-te te Amsterdam, winnaar van Slamersfoort 2006. Jaarfinale Zeist 2007 en de BRUNA poézieprijs 2007 in mijn zak. Ik ben de hoogste nieuwe binnenkomer op de jaar-lijkse top-200 lijst van bekendste dichters Rottend Staal – Epibreren 2005. In 2008 kreeg Pom Wolff De Gouden Slamburger uitgereikt vanuit de Universiteit Utrecht – afdeling letteren en won hij het 2e Drentse open dichtfestival. op 19 april 2009 verscheen de bundel 'die ziekte van guigelton' - winnaar jaarfinale slamersfoort 2009. in 2010 won hij de dicht-slam-rap van boxtel en de dobbelslam van entiteit blauw te utrecht. in 2012 de grote prijs van Grimbergen én DE REBELPRIJS voor de poëzie van de REBELLENKLUP. Tot zover enig geronk. In 2014 presenteerde uitgeverij Douane op 22/11 in Café Eijlders de pracht bundel: 'een vrouw schrijft een jongen'.
Sven Ariaans schreef in zijn juryjrapport Festina Lente Amsterdam: “Het is iemand die je zenuwen blootlegt om vervolgens op vaderlijke toon te zeggen dat die pijn jouw pijn moet zijn en dat er geen zalf bestaat. Elke cognitieve dissonantie die je voor jezelf op prettig hypocriete wijze had opgeheven, wordt je ingewreven, of zoals medejurylid Simon Vinkenoog het kernachtig zei: "hij verschaft illusieloos inzicht in de werkelijkheid". Ik voel me in deze omschrijving wel thuis.)
'je bent erg mens' van pom wolff verscheen in de befaamde Windroosserie in september 2005 en was in een mum van tijd uitverkocht. Nieuw werk - 'toen je stilte stuurde' verscheen op 18 november 2006 wederom bij Uitgeverij Holland te Haarlem. ook deze bundel was meteen uitverkocht. erik jan Harmens interviewde pom wolff over deze bundel in de avonden van villa VPRO.
Bekijk meer berichten
