pomgedichten.nl – Pagina 101 – Pom Wolff – gedichten – nieuws – rellen

men vroeg Antony Oomen – over de liefde die even met lege handen staat…

Context

je vraagt mij:

wat vermag de liefde hier, alsof zij niet
het laffe mitsen en maren moet verdragen
context: je bedoelt vergoelijking
van de haat, maar de liefde

wordt opgewekt door een partituur
bij aanraking, bij een idee
bij beelden en begrippen
zij walgt bij de geur van bloed

zie hoe de jonge vrouw zich heeft bevuild
toen ze werd meegenomen, huiver
luidkeels huiver, huidhuiver
kippenvel, krijtje op het bord

krijskrijt!
alsof de smaak van haat
zich heeft verzoend met het zoet
van melk en honing

geen mitsen, geen maren,
maar honing en bloed
ijzer en steen en terzijde
een verbrijzelde kinderschedel

hier juicht de gestoorde die zijn honden
trapt en mensenkinderen kleineert
wat hij meent te weten
doet geen recht aan

de waarheid van de adem
van de dreiging, van de rouw
de liefde staat even met lege handen
beweent walgend het dorre land

herkent in de verbrande boomstam
amper nog de olijfboom
en de rotsen en de smaak van druiven
waar nu een ezel hartverscheurend balkt

©Antony Oomen
17.X/2023
Amsterdam

dichters in Zuid Holland geteisterd door Corona – virus richt zich op de verkeerden

dichters in Zuid Holland geteisterd door Corona – virus richt zich op de verkeerden

of het aan de provincie ligt of aan de dichters we zullen het nooit weten – (maar neemt u van mij aan dat het aan de dichters ligt) – feit is dat uit zeer betrouwbare bronnen gemeld wordt dat de CORONA het vizier heeft gericht op belangwekkende zuidhollandse dichters – eigenwijze dichters die hebben – nagelaten om het zuidhollandse op tijd te verlaten.

zuid holland ingeklemd tussen al die gereformeerde zeeuwen met hun inteeltziektes – voor het gemak ook wel balkenendeland genaamd en tussen de meer vrijgevochten en altijd vriendelijk uitgelaten noordhollanders – de kermisgangers – maar met in hun midden al die poëtische amsterdamse poëzieparels – de enige echte hoofdstedelingen – zuidholland dus – heeft het momenteel niet makkelijk.
het virus slaat toe in zuidhollandse dichterlijke kringen – de dichters max lerou en etwin grootscholten – en als je poëzie zegt en zuidholland in een regel dan noem je in een adem ook de dichters lerou en grootscholten.

en ik heb ze gesmeekt lieve lezers het zuidhollandse te verlaten – meerdere keren en zo vaak dat je rustig over een zekere regelmaat mag spreken – én ik heb ze gewaarschuwd – zuidholland is niet echt iets voor dichters – zuidholland is gevaarlijk voor dichters – en al helemaal voor de zuidhollandse dichters zelf – zuidholland is onveilig voor dichters – ongezond voor dichters. maar luisteren ho maar. niets mocht baten. eigenzinnig volk die zuidhollanders – vooral die de voigt ook en die grootscholten al helemaal.

uitgelachen werd ik – WIJ hebben een von solo, wij hebben een de voigt, een boninsegna, een knoop. een smit, een o tentic (ja die ook), een grootscholten, een lerou, een naaktgeborene en nog veel meer – allemaal kerngezonde jongens hebben WIJ werd mij medegedeeld – ja en een deelder op de schoorsteenmantel zeker sprak ik zeer bezorgd – bezorgd als ik nu eenmaal ben.

en nu is het zover CORONA heeft toegeslagen in zuidholland en heeft de dichters grootscholten en lerou zonder recht of reden en zonder waarschuwing vooraf op een laffe wijze aangevallen – we hopen op goed herstel en verhuizing voor beiden naar 020 waar het altijd veilig is.

achter in de tuin wordt hier wat geroepen – wat watte??? o het is de buurman. een echte amsterdammer! ‘nu die anderen nog!’ – ssst – dat mag je niet zeggen buurman-

wij van hier hopen op spoedig herstel van max en etwin en drukken een van hun winnende gedichten hier op de pom af – hopende op betere tijden- sterkte makkers:

vrede is biefstuk eten met muziek uit het slachthuis

bij elk stralend geluk
doemt wel vaker een beeld
van bonte koeien in zwart wit

hoor ze loeien
wanneer in maag drie
het gisten van de poëzie
een hoogtepunt bereikt

en het was al niet veel soeps
die zomerdag nee
dan deze – een lichtvoetige

maxlerou

Avontuur

Als je niet thuis wilt blijven
ga je;
Griekenland, Bangkok,
Herkenning.

Het zwarte strand
waar je nooit bent geweest.
Je bent het, een palmblad,
niet te onderscheiden van de rest:
een varen.
Je voeten op de grond,
je zakt in modder.

De laatste adem van het avontuur,
keer op keer blaas je
kleine kiezels weg van beelden.
Je bent een kiezel
en de zon
heeft je opgewarmd.

Etwin Grootscholten

Ien Verrips: ‘dat haar begeerlijkheid voortkomt uit wat van haar zal zijn…’

Penelope

ze dansen om haar heen
laten zich van hun beste zijde zien
bedelven haar
met complimenten
vooral zichzelf bedoeld
er staat wat op het spel
tenslotte
zal zij moeten kiezen
haar man al zo lang weg
zal wel gedood zijn in de strijd
zeggen zij

ze wil niet kiezen
ze weet maar al te goed
dat haar begeerlijkheid voortkomt
uit wat van haar zal zijn
ze wil nog wachten ook al weet ze niet
of hij nog leeft
als dat bewijs geleverd wordt
is er geen ontkomen aan
dat weet ze

okt 2023 – Ien Verrips

pom wolff: ‘in dit totaal verteerde landschap…’

uit goede grond

de oorlog gesloten
zoals je gordijnen sluit
voor buitenlicht
te veel te zien te lang

weer maagdelijk breekt vrede
uit goede grond
kent aarde geen geschiedenis
en wapent zich naïef

in dit totaal verteerde landschap
groeit elke dag een nieuwe dochter nog

pom wolff

Peter Berger: groeten uit Galicië – ‘Zeg hier nooit dat je in Spanje bent. Nunca! Dit is Galicia!…’

groeten uit Galicië

Peter Berger

De oceaan ruist en suist. De branding knarst, breekt en barst. De wind blaft en fluistert. Een klein stroompje zoekt de zee en kabbelt frivool vanuit de heuvels langs de grauw glimmende rotswand. Afgezien van een paar scharrelende steltlopers is het strand leeg. Rust! En dan? WTF? Daar, een paar meter verderop. Drie letters in het zand. Haar letters! Kordaat en sierlijk. Met vaste hand geschreven. Gekker moet het niet worden. It´s all in her name. Iedereen weet het. Dat ik op Eva ben. Een eeuwigheid al. Happily lost in a never ending love story. Overal de weg kwijt. Altijd. Gekkigheid. Maar dit? Hier? Liefde. Geschreven in het zand? That ́s all new to me. Surprise! You´re home.

Welkom in het land der dwergen. Eenogige trollen. Haar stem. Bienvenida! Een ondeugende nymphe, de zwaartekracht tartend op een drakenrug, vertolkt flierefluitend het leven. Una cancion de amor. Dat kan ook niet anders. Zo hoog in de lucht. Zeg hier nooit dat je in Spanje bent. Nunca! Dit is Galicia! Het is er ruig en woest. In het land der Kelten. Nergens is het groener. Nergens is schoonheid zo dichtbij. Er is geen plek waar het nog meer mist en regent. Waar de zee blauwer is dan al het blauw aan de hemel. Nergens. Ik ben er dol op. Zwemmen in zee. Jammer alleen dat het water zo koud is dat het je de ballen in de buik doet schieten. Dat gaat ´em vandaag dus niet worden. Zwemmen.

Peter Berger

groeten uit Galicië

Peter Berger

De oceaan ruist en suist. De branding knarst, breekt en barst. De wind blaft en fluistert. Een klein stroompje zoekt de zee en kabbelt frivool vanuit de heuvels langs de grauw glimmende rotswand. Afgezien van een paar scharrelende steltlopers is het strand leeg. Rust! En dan? WTF? Daar, een paar meter verderop. Drie letters in het zand. Haar letters! Kordaat en sierlijk. Met vaste hand geschreven. Gekker moet het niet worden. It´s all in her name. Iedereen weet het. Dat ik op Eva ben. Een eeuwigheid al. Happily lost in a never ending love story. Overal de weg kwijt. Altijd. Gekkigheid. Maar dit? Hier? Liefde. Geschreven in het zand? That ́s all new to me. Surprise! You´re home.

Welkom in het land der dwergen. Eenogige trollen. Haar stem. Bienvenida! Een ondeugende nymphe, de zwaartekracht tartend op een drakenrug, vertolkt flierefluitend het leven. Una cancion de amor. Dat kan ook niet anders. Zo hoog in de lucht. Zeg hier nooit dat je in Spanje bent. Nunca! Dit is Galicia! Het is er ruig en woest. In het land der Kelten. Nergens is het groener. Nergens is schoonheid zo dichtbij. Er is geen plek waar het nog meer mist en regent. Waar de zee blauwer is dan al het blauw aan de hemel. Nergens. Ik ben er dol op. Zwemmen in zee. Jammer alleen dat het water zo koud is dat het je de ballen in de buik doet schieten. Dat gaat ´em vandaag dus niet worden. Zwemmen.

Peter Berger

‘dag lieve zus..’ herinneringen – bij de dood van Ferial – sommige mensen zijn zo belangrijk in je leven dat je er maar geen poëzie aan waagt. (deze site is tot maandag gesloten)

Ferial

De tijden gaan voorbij
Maar ergens zit die herinnering,
geankerd in mij

Het thuisland
Mijn moederwond
Mijn vaders werk
De palmen, klappermelk
Het schaafijs

Warmte, de warmte die ik zo mis
Mijn lieve zussen en tantes
Kibbelen in de keuken
Hier neem ik nu afscheid
Van een geliefd Indisch kind

Dag lieve zus

naam dichter bij red bekend

bij de dood van Ferial

Ferial Lindeboom-Poortman is zondag overleden. voor ons – onze kleine familie was het Ferial. voor mijn dochters vooral was zij Ferial. sommige mensen zijn zo belangrijk in je leven dat je er maar geen poëzie aan waagt. net voor de geboorte van onze tweede dochter verhuisden wij van medemblik/wervershoof/onderdijk naar amsterdam – en zoals zoveel ouders wisten we het even niet meer. hoe werk en 2 kleine prachtige dochters – de ene baby de andere 7 jaar jong – te combineren in opvang en oppassen. tante henny – hielp ons uit de nood. zij noemde een naam en die naam was Ferial. Ferial kwam bij ons oppassen – deed en verzorgde baby zinzi en bracht dochter sonne naar school. ferial heeft 12 jaar onze dochters verzorgd, wijze raad gegeven aan sonne en zinzi, en met haar gegeven liefde onze dochters groot zien worden. we hielden allemaal van haar. wij als ouders in de wetenschap dat niemand beter had kunnen zorgen voor onze kinderen. en voor onze dochters was en is en blijft Ferial een onlosmakelijk deel van hun leven – een deel van het liefdevol gelegde fundament van hun bestaan.
Lieve Ferial vrijdag zullen we – moeten we wel – afscheid nemen van een Indisch kind.
met pijn.

Niemand is er voor altijd.

Sommigen maakten ons blij door er te zijn,

en hoe,

toen het er toe deed.

René Brandhoff

Merik van der Torren over AJAX

Ajax

Ajax- schoonmaakmiddel scoort beter.

Al is het niet biologisch afbreekbaar;

Ajax schuurt en schrobt uw vetvlekken weg

en laat een heerlijke eucalyptusgeur achter.

De mat kan worden opgerold,

de punten geteld.

Merik van der Torren

roderik plaat – onze roop in de weer op radio 4 – viva vivaldi

gerdin linthorst meldt mij – ik geloof zowaar dat jouw oude vriend Roop an het doorbreken is ! – iets later: Parels voor de zwijnen!

https://www.nporadio4.nl/klassiek/stemweek/9e93067c-e009-4675-b338-ff4495d8f0af/de-npo-radio-4-stembus-dag-1

Peter Posthumus: ‘dat er op wartaal valt te dansen…’

Zo weinig als datter overblijft
geen roem, geen reden
geen richting en geen houvast
maar altijd wel zo’n
uiterst kleine kans

dat er op wartaal valt te dansen
wat logies is
in ideeën uit elkaar valt
je met stress tralies in de taal
kan breken

met meteen dan weer
die uiterst kleine kans
op woorden die stáán
en mogen blijven
ook al weet je nooit
wat of dat je zat te schrijven.

Peter Posthumus

Ton Huizer over de medemens

Lijkvinding

Je krijgt dat pak
en die rommel aan je
lijf

en in je hoofd
en dan denk je dat je
iets weet
iets begrijpt

van wat je medemens
beweegt
of heeft bewogen

niet dus

Ton Huizer