Rik van Boeckel en het gonzend ritme van de wereld
Merik van der Torren én een hele vreemde ontmoeting: ‘Ze was drie meter breed – Ik stond met mijn bek vol tanden.’
IEN VERRIPS op de dinsdag én in de eeuwigheid
dichtmiddag Café Eijlders – eerbetoon Lisan, losse presentatie Paul lokkerbol, debuut TIES TULP, witte pakken, bokbier en bitterballen en vooral poëzie – valpartij Floor Voerman.
euforie op Texel – Karin Beumkes: Ik voel in tule, oud katoen, je zocht ook blauw…Ik wil een naam van jou waar nog geen dag voor is…
natuurlijk doet pomgedichten ook mee. wij van het platte lage land feliciteren ROOP, levenspartner van de Beum daar boven in op Texel met zijn verjaren. de eilanddichter had gisteren van zijn eiland af moeten komen en de dichtmiddag van café eijlders moeten bezoeken – dan ben je pas echt jarig – maar dat terzijde.
we zullen hier vanmiddag kort verslag van doen. genieten we eerst de maandag van Karin Beumkes – onovertroffen als altijd. mijn god wat een dichter!
Dear Pom Een beetje aan de late kant, er was er een jarig en dan weet je het wel. Een feestje gehad voor twee personen met een uitmuntend eindresultaat: een rondje door Den Burg in het donker, hij pakt mijn hand en geeft me een kus. De rest laat zich raden.
Liefs Karin
Soms
Maandagen. Dag van volstrekte onschuld.
Boodschappen, het hart vol op de linkerplek
Dinsdagen en ergens mist wat hagelslag.
Deuren open, de venter bezoekt dit dorp.
Woensdag. Gehaktvlees van onreine dieren
tevens biduur voor het vee.
Donderdag zal ik je komen halen
op een schip van zure appelen en klokgelui.
Vrijdag. Een pas gewassen dekbed wacht je op.
Ik begin een geheel te vormen van dit uur.
Zaterdag. Na grabbelvingeren in tweedehands.
Ik voel in tule, oud katoen, je zocht ook blauw.
Zondag. Waarom zou iets worden verzwegen.
Ik wil een naam van jou waar nog geen dag voor is.
Karin Beumkes
Muziek: Eva de Roovere – Fantastighttps://youtu.be/Y6zwt7TvXBY
Ditmar Bakker – afscheid van Prof. Dr. Yra van Dijk hoogleraar moderne letterkunde LEIDEN: ‘Bedankt voor je colleges. Bedankt dat je me niet de collegezaal uitgemept hebt…’
Rik van Boeckel wint de enige echte virtuele – voor je het weet heb je poppen aan het dansen – trofee op pomgedichten punt nl
Ik denk dat we deze week toch de eer – de gouden eer moeten gunnen aan de enige echte ware poppenbespeler in ons midden: Rik Van Boeckel. GOUD! heel weinig verschil in kwaliteit bij de ingezonden gedichten – dichters dank voor het inzenden – het is meer de smaak en de gemoedsgesteldheid van het moment die de doorslag geven voor eremetaal deze week. we kunnen wel wat van Riks levendige opgewektheid gebruiken. laten we mengele mengele, de kluwen touw de kluwen touw, het vuur het vuur, de brakende kat de brakende kat – kiezen we voor de aanstekende vrolijkheid – de blijmoedigheid en levenslust die Rik aan de poppen meegeeft, aan de kids en aan ons. van harte!
- Rik van Boeckel: ze worden getekend door de tijd de poppenspeler slaat ze aan
- Ditmar Bakker: opdat wij niet vergeten
- Frans Terken: marionetten aan een kluwen van touw
- Cartouche: een soort van mensen maar dan heel hart en ziel
- Anke Labrie: waar ze haar verloren had
Yvonne Koenderman in 2014: ‘De poëzie is dood, en wij beminnen niet meer, maar neuken ons te pletter,…’
De poëzie is dood, en wij beminnen niet meer, maar neuken ons te pletter,…