Opsteker
We gaan de hele dag gekke gezichten trekken,
lange neuzen, tong uitsteken, ogen laten rollen
en zeggen dat we gewone mensen zijn.
We komen met lege zakken thuis en
het gaat goed, goed, hoor je.
Merik van der Torren
Het gedicht “Opsteker” van Merik van der Torren kan op verschillende manieren geïnterpreteerd worden, afhankelijk van de perspectieven en contexten waarin het wordt gelezen. Hier zijn enkele mogelijke interpretaties:
De schijn van normaliteit: Het gedicht kan gezien worden als een kritische reflectie op de manier waarop mensen vaak sociale maskers dragen en zich anders voordoen dan ze werkelijk zijn. De dichter beschrijft hoe mensen overdag “gekke gezichten trekken” en doen alsof ze “gewone mensen” zijn, maar uiteindelijk met “lege zakken” thuiskomen. Dit kan verwijzen naar het idee dat mensen vaak een façade ophouden en zich anders voordoen om sociaal geaccepteerd te worden, maar uiteindelijk leeg en onvoldaan kunnen achterblijven.
De absurditeit van het dagelijks leven: Het gedicht kan ook worden geïnterpreteerd als een uitbeelding van de absurditeit en zinloosheid van het dagelijkse leven. De beschrijving van het trekken van “gekke gezichten” en het laten rollen van “ogen” kan duiden op de absurde en vaak betekenisloze handelingen die mensen in hun dagelijks leven uitvoeren. Het feit dat het desondanks “goed, goed” gaat, kan suggereren dat mensen soms genoegen nemen met oppervlakkige en zinloze bezigheden, zonder dieper te kijken naar de echte betekenis van het leven.
De dualiteit van menselijke natuur: Een andere interpretatie kan zijn dat het gedicht verwijst naar de dualiteit van menselijke natuur, waarbij mensen soms tegenstrijdige rollen en gedragingen vertonen. Enerzijds trekken ze “gekke gezichten” en gedragen ze zich anders dan ze zijn, maar anderzijds presenteren ze zichzelf als “gewone mensen”. Dit kan wijzen op de complexiteit en tegenstrijdigheden in de menselijke aard, waarbij mensen vaak verschillende kanten van zichzelf laten zien afhankelijk van de situatie.
Ironie en humor: Het gedicht kan ook gelezen worden als een humoristische en ironische kijk op het leven. Het idee van overdag “gekke gezichten trekken” en toch beweren “gewone mensen” te zijn, kan een komische en absurde wending hebben. Het kan ook verwijzen naar de zelfspot van de dichter of een luchtige benadering van de complexiteit van het menselijk gedrag.
Het is belangrijk op te merken dat poëzie vaak open is voor interpretatie en dat verschillende lezers verschillende betekenissen uit een gedicht kunnen halen op basis van hun eigen persoonlijke ervaringen, percepties en achtergronden.
