POMgedichten presenteert de donderdag column d.d. juli 2016:
VON SOLO, FEAR AND LOATHING IN POWEZIE LAND!!!
Openhartige openbaringen van de Jeff Koons van de vaderlandse powezie.
‘Ergens in een hotelsuite. Ik zou wel willen slapen maar toch ook weer niet. Want ik lig hier in een kingsize bed. En ik heb voor haar nog een kingsize plek…’
(Nielson, 2016, uit ‘Hotelsuite’)
Deel 127. Ik voel me sexy als ik dicht…
De meeste dichters doen erg hun best om goede gedichten te schrijven. Ze stoppen er hun hart en ziel in. Vaak is een gedicht het gevolg van bepaalde diepere denkprocessen en spelen met taal. Een gedicht is een raar ding dat meestal niet in ene begrepen wordt. De Vlaamse romancier Jeroen Olyslaegers openbaarde mij ooit dat hij een gedicht het best vond als hij het niet begreep. Hoedanook levert dit proces levert dan goede of minder goede gedichten op. Teksten die soms zelfs beklijven. ‘Denkend aan Holland…’, bijvoorbeeld.
Als dichter denk ik dat we ons zelf echter geen illusies dorsten maken. Want het grootste deel van de bevolking met twee oren aan het hoofd zit helemaal niet op allerlei gewauwel te wachten van de dichtende klasse. Dat is goed af te meten aan de toeloop op poëzie avonden en festivals als wel de zichtbaarheid van Stads- en Landsdichters. Vraag het de man op de straat wie de Stadsdichter van Rotterdam is en ze zullen zeggen Jules Deelder. En als je vraagt wie het van Amsterdam is, dan zullen ze vast hetzelfde zeggen.
Nee, dan liever Nielson. Geboren 1989, één van de beste singer-songwriters van Nederland. Die kent iedereen wel. Laat me u verblijden met de woorden die het volk betoveren van acht tot tachtig:
U zult misschien denken dat ik een hekel heb aan Nielson. Dat is slechts deels waar. U zult denken dat ik jaloers ben op zijn succes, alwaar ik rommel in de marge. Ook dat is deels waar. Dat ik mijn teksten veel beter vind dan die van Nielson. Dat is zeker waar. Maar Nielson betekent verder voor mij niet zoveel. Ik hoef me er niets van aan te trekken. Wat me echter op scherp zet ik dat ik Nielson associeer met de wens niet te veel na te denken. Maar wel vooral jezelf terug te trekken in een platvloerse, aangesuikerde droomwereld van Coca Cola, McDonalds, blingbling, Postcodeloterij en de Media Markt op zondag. De brok moet hapklaar. Headlines zijn nieuws. Oneliners zijn de nieuwe waarheden. Want dat is wat we willen. We hebben het al druk genoeg. En dan zou je ook nog na moeten gaan denken? Lezen? Luisteren, naar ingewikkelde……..woorden? Rot toch op! Ga je verstoppen in een bibliotheek of zo! De stem van het volk willen we horen!
Vraag de burger ‘referendum’
De burger swiped weg
Vraag de burger ‘TTIP’
De burger swiped weg
Vraag de burger ‘vluchtelingen’
De burger swiped weg
Vraag de burger ‘terreur’
De burger swiped weg
Vraag de burger ‘panama papers’
De burger swiped weg
Vraag de burger ‘poëzie’
De burger swiped weg
Vraag de burger ‘Nielson, Sexy als ik dans’
Ja!
Leuk liedje
Doe maar
I rest my case
het gammele tafeltje
aan de haven in het
brakke ochtendlicht
wij van hier reiken met veel genoegen – onder dankzegging natuurlijk aan alle dichters die inzonden – het virtuele goud uit aan de eindhovense dichteres en levensgenietster vera van der horst. haar hoor je niet klagen over een beetje warmte of benauwdheid. dode dieren ouwe mensen niet zeuren – bij vera is het altijd winter als je de winter nodig hebt – samen met vera onder een heerlijke witte deken van sneeuw – – waar heb je dat nog – hier op de pom! van harte. zilver voor de geweldenaar uit het rotterdamse Ton Huizer – de vrolijke noot altijd weer door hem gekraakt. van harte ook. erg leuk!
Hij hipt niet hop, spookt
geen word
en slaat niet met de deur
VON SOLO
DICHTER, COLUMNIST, PERFORMER EN CINEAST
Check de actualiteiten van VON SOLO op www.vonsolo.nl
Lees ook de wekelijkse column van VON SOLO op www.POMgedichten.nl
 in dit weer – trofee op pomgedichten punt nl – Ton Huizer zilver){kind=link}
