Terwijl binnen de geur van versgebakken brood zich door het huis verspreid, loop ik even het rondje met het hondje. Oude sok die er met zijn onderbeet uit ziet als een woeste Willem, dat in zijn koppie ook nog is, maar soms wel 5 of zes pogingen nodig heeft om op de bank te springen. Het gezang van een merel in de hulstboom en de sneeuw lijken hem jong te maken en eerlijk gezegd werkt dat met zijn bazinnetje hetzelfde, waarschijnlijk alleen maar omdat er een mooi knarsend laagje over het gras en de struiken ligt, maar de stoep en wegen verder schoon zijn. of er is goed gestrooid gisteren en vannacht, of het plaveisel is toch te warm om het witte spul vast te houden.
Hoe dan ook, deze momenteel in haar hoofd jonge blom voelt zich er goed bij, want wandelen was eerder deze week geen optie, zelfs niet met stokken. De dag begint dus mooi, het weekend komt er aan en het is zowaar vrijdag een dag met een naam die naast de mythologische door een ieder zijn eigen invulling mag krijgen. Ik zou zeggen maak er een echte vrij(e) dag van en geniet. Er is nog steeds zoveel moois ook al lijkt het te verzanden in de dagelijkse ellende.
Yvonne Koenderman
Vrijdag
Zachte streling tovert
buiten gewaagde stralen over een ijskoud bed.
Kippenvel wat laat groeien en hunker momenten die doen verlangen naar smeltende vlokken
op de huid, vol van liefde en hete stormen vol ruw genot.
Pure geilheid die naaktheid op scherp
laat staan in al zijn schoonheid.
Het verschil tussen neuken of de liefde bedrijven,
of de liefde bedrijven om intens te kunnen neuken.
De zachte kringetjes van je tong of toch iets anders?
Kopje koffie op de bank misschien, gevolgd door….
Ja wat? Zeg het maar, het is vrijdag.
De invulling is aan jou…
Yvonne Koenderman
