woensdagavond bjorn en pom in 020 op de boot van Catelijne
PETER BERGER: ‘Ik ga nog maar eens op het nieuwe stenen bankje zitten. Satelieten tellen. Ook zoiets.’
Het is weer zo’n nacht dat de sterren met vuur spelen. Naar de song van Led Zeppelin. No steelpan. Nada Cassiopeia. It’s all brand new. Verticale stippelstrepen die je omhoog trekken naar het grote niks. Oneindig veel vierkanten en nog meer hoefijzers. Infinite numbers of spacetime candy. Eerder nog vanavond stond de halve maan te balanceren op de horizon. Like a perfect statue: half a circle of bright white light. Uit het niets geklieft door de ax van Odin of een van z’n broers. Ik ga nog maar eens op het nieuwe stenen bankje zitten. Satelieten tellen. Ook zoiets.
dit weekend graag uw warmte gedicht – uw goed functionerende warmte installatie hier op de pom – nu eens geen wedstrijd!
- JAKO FENNEK – kruiken kaarsen zon en haar warmte
- FRANS TERKEN – warmte tot aangename hoogten
- ROB MIENTJES – Alles gaat voorbij / Bijna alles
- ANKE LABRIE – Mannen en voetbal
- RIK VAN BOECKEL – Ware warme kleuren
- IEN VERRIPS – past op uw centen
- wraak gedachten van CARTOUCHE
nu we eindelijk verlost zijn – bevrijd zijn van die rare van gaal en zijn sekte aan goedgelovigen – ach het is maar net hoe je er tegen aan kijkt – je kunt het ook over louis en zijn jongens hebben natuurlijk – nu de koude je in je smoel slaat – wat een lekker schaatsweertje zegt een ander weer – hoe dan ook – we zijn allemaal toe aan warme chocolademelk, aan grandmarnier én aan een warmte gedicht – een goed functionerende warmte installatie hier op de pom. uw bijdrage wordt dit weekend zeer op prijs gesteld – nu eens geen wedstrijd! in dit weer onder deze pomstandigheden – had ik al gezegd dat we zondagmiddag gaan genieten hier in 020 van Merik en zijn dichters – ja dat had ik al gezegd – regels als vanouds – niet te lang het gedicht de woorden tenzij noodzaak! we gaan uw warmte tegemoet en u zo graag lezen XXX. stuur in op het u bekende gmail.com adres van pomgedichten@ – of benut de blauwe contact functie boven aan de pagina. of laat onder dit item een reactie achter -ik zorg er voor dat uw gedicht in het item wordt geplaatst.
geen gas
steeds minder stroom
we moeten weer aan
kruiken kaarsen hete thee
borstrok lange onderbroeken
en als hij schijnt
een poosje in de zon
maar weet lief mens
als alles naar de knoppen is
ben jij er nog
jouw warmte die mijn lijf
doorstroomt
als ik mijn armen om je heen sla
jako fennek
Jako vat het thema beminnelijk samen – warmte vind je bij je geliefde hoe bar de omstandigheden of op deze site de pomstandigheden ook zijn. dank aan alle dichters voor de warmtewoorden – scheelt toch wat Ien aan afdrachten aan de energiemaatschappijen – geniet van voetbal met je geliefde lezen bij Anke. Rik adoreert de universele zonnewarmte. Frans adviseert de pom(p). Rob troost ons met een universele waarheid: “alles gaat voorbij”. dichter Cartouche weet dat ook enige wrijving best wat warmte oplevert. volgende week weer een wedstrijd op ‘uw pom’- site. deze week slechts warmte – dichterlijke warmte en warme woorden van dank onder de gedichten.
alleen met woorden
kan de dichter stoken
het hart verwarmen
het bloed doen koken
maar ach wat haalt het uit
’t is niets dan hitte op papier
geen dichter lukt het
met zijn poëzie
het gat te dichten
dat ontstaan is
in uw knip
dec 2022 – Ien Verrips
Ien houdt het zakelijk deze week – dichters bestaan – ze stoken en ze koken – (je bloed) haha – ja daar zijn dichters voor – zo is het ook – maar voor de aanvulling van de pensioengelden of je (gebrek aan ) vermogen kun je ze beter niet inhuren – het is armoede troef meneer! dichters! lijkt Ien ons mee te geven. ook bij het hartenjagen?.
Natuurlijk weet ik wel wat buitenspel is,
twee minuten uitleg waren echt genoeg.
Inzicht in een corner kost nog minder tijd,
een vrije trap is werkelijk kinderspel
en een strafschop is een fluitje van een cent.
Natuurlijk kijk ik met hem mee voor de tv.
‘Was het weer een schwalbe deze keer?’
Hier op onze bank maken wij dit samen uit,
de scheidsrechter kan ons nog meer vertellen.
Wij zitten er met onze neus toch bovenop.
Natuurlijk word ik ook een voetbalkenner:
‘Dat is een echte macho, neemt te veel risico.
Deze mist de penalty, kijk maar naar zijn ogen,
hij is bang’. En ik stijg in achting bij mijn man,
als de keeper deze bal inderdaad kan stoppen.
Natuurlijk volg ik Derksen en z’n team op zeven,
van der Gijp zijn onderarmen mooi in beeld.
Plaagstoten en veel zelfspot, ‘t is een verademing.
Voetbal is maar een spel, mits je de regels kent
leuk om te volgen met een glaasje witte wijn.
Anke Labrie
(destijds geschreven n.a.v. wereldkampioenschap 2010)
met Anke is het goed wijn drinken – zeker bij een WK voetbal – veel wedstrijden veel flessen wijn – leren en lezen we bij Anke. voetbal is een vermakelijk simpel spel – al denken mannen daar vaak anders over – en van gaal in het bijzonder – die haalt zonder blikken of blozen het totale mensbeeld tevoorschijn uit zijn voetbalkoffer – anke weet beter: in goed gezelschap is het altijd genieten of de bal nu in is of uit – de fles ontkurkt drinken maar.
Ware warme kleuren
dansen in het schilderij
wuiven ons gemeenschapszin toe
de lucht blijft blauw
tot de overkant van het doek
uiterlijk straalt de zon
geeft warmte aan ‘t hart
de zon hangt hoog en licht
haar stralen zingen over vrijheid
op het ritme van de zachte wind
de zonaanbidder heft zijn armen
naar de warme vrije hemel
een bleke vlam aangewakkerd
door de warmte van lichamen
is op weg hemels vuur te worden.
Rik van Boeckel
10 december 2022
een eerlijke heerlijke rik van boeckel – de warmte uit alle lichamen en hemellichamen beschreven voor de lezers in deze barre kille oorlogstijd en wintertijden.
maar even de kou verdrijven idd, bij deze.
Warme groet weer,
Frans
Behaaglijk
Pompen gaan we
de temperatuur opblazen
tot aangename hoogten
vanaf de voeten moet het
optrekken door been en merg
dat er gloed onder en op de huid
en ik kan voelen
hoeveel vuur je uitstraalt
jij die warmte afgeeft aan ons
© FT 10.12.2022
ook frans bezorgt de lezer warmte – niet uit de grond – maar uit de grond van het hart beschreven warmte bij het liefdesvuur dat we maar snel moeten aanwakkeren – lijkt de goede raad van de dichter
Meteen popt een beeld op van Fred van Eldijk. Waarom? Geen idee? Daarom juist. Omdat het geen wedstrijd is. Teksten varen wel. ‘Aus Sehnsucht backt man das Brot seines Lebens’ (1995)
In shock zonder slagroom
Kachel weer aan
Het nest vertrouwd
Zwijgzaam onder deken
Glurend naar berk en eik
Gloeiende kooltjes
Hoofd dwarrelt
Vol met sneeuw
Grote marinier
Wankelt over zee
In shock
Zonder slagroom
En Kerst moet nog komen
Supermarktflipperspel
Onrustig weer
Winkelkarmalaise
Haast in kleren
Welke?
Rustig blijven zitten
Alles gaat voorbij
Bijna alles
Rob Mientjes
Rob beschrijft een kunstwerk of is geinspireerd door een kunstwerk – het levert in ieder geval een opsomming op met enige warmte elementen – een ietwat onrustig geheel maar toegeschreven naar de twee laatste prachtige troostrijke regels
laten we terug gaan naar
waar alles ons was
waar alles rook
naar wat er was
en wij niet wisten waarom
niets meer wisten
de oneindigheid proefden
waarin we ooit
het wordt al licht
buiten de merels
hoe mooi het klinkt
de volstrekte stilte om ze heen
pom wolff
Éen regel Pablo*
zoveel meer warmte
dan een hele riedel wolf
(pff pff)
wiens woordallergie en
regelnichterij – hoe triest
zo’n koud gekrompen hart
(* Neruda : Veinte-20-poemas de amor y una-1-
canción desesperada: ‘deze nacht kan ik….’
nee, dat is niet aan jou besteed, want hier
bij mij is het warm en zacht en stil)
10-12-2022 / Cartouche
Cartouche is nog met vorige week bezig – de kritiek hier betrof het woordgebruik van dichter in zijn gedicht – het woord ‘gerijpt’ zien we liever niet opduiken in een gedicht. mogen we dat zeggen -nee dat mogen we niet zeggen van Cartouche. zijn wraak zal niet zoet zijn. ach laten we het volgt samenvatten in dit weer – alle wrijving genereert ook warmte. cartouche mag blijven.
Seraphina Hassels horizon in Café Eijlders –
VON SOLO in de bocht: ‘Vroeger mocht je over vrouwen praten als waren het ‘lekkere wijven’ of ‘geile sletten’. Daar bedoelde je dan niets verkeerds mee,…’
Vroeger mocht je over vrouwen praten als waren het ‘lekkere wijven’ of ‘geile sletten’. Daar bedoelde je dan niets verkeerds mee, behalve wellicht, dat je je piemel er wel in wilde stoppen. En als die wil latent was, dan floot je haar na of gaf je haar een test op haar bil. Als de wil sterk was, probeerde je het. En als je psychopaat was, deed je het gewoon. De wereld was simpel. Dat dat niet altijd in goede aarde viel is wel te begrijpen. Waar bij een vrouw vertrouwen en dat wat voor liefde door moet gaan, de wil tot coitus bepaalt, daar zijn dat bij een man wat platte hormonen en visuele stimuli, zoals grote tieten, een lekkere kont en collageen lippen. Het kan ook gewoon een gebrek aan bevrediging zijn, wat een man ertoe brengt zijn lid zelfs bij de wat minder goed in de markt liggende exemplaren in te brengen. Hoe dan ook, simpel en altijd aanwezige lust.
Stel nou dat dat omgekeerd zou zijn. Dat vrouwen de baas zouden zijn. En je als man verkracht zou worden. Dat er een vrouw op je toekomt en je aan je piemel pakt en haar natte schede er overheen schuift, zonder dat je daarom gevraagd had. Dat zou best erg zijn. Nog even afgezien van wat je vriendin er mogelijk van zou vinden. Maar aan de andere kant, zouden de vrouwen dat laatste dan onderling ook maar op moeten lossen. En ja, wat verlies je erop. Een kwakje zaad? Zo weer bijgemaakt. Dat vrouwen jagen op schuchtere mannen, die ’s avonds alleen over straat lopen en ze dan een steegje in trekken en aftrekken of dwingen tot cunnilingus? En dat dat sociaal geaccepteerd zou zijn, zoals dat in het omgekeerde geval ook altijd is geweest. ‘Hij vroeg er om!’, zullen ze zeggen. En natuurlijk deed hij dat niet, maar toch overkwam het hem. Over Anouk hoor je nu ook al niemand meer bij the Voice.
Ik weet zeker, dat ik op mijn zestiende wel in zo’n wereld had willen leven. Op mijn vijfentwintigste ook nog wel. Maar ik denk niet dat het zo gegaan was. Wat ik al zei, vrouwen hebben intrinsiek een andere motivatie voor seks. En dat zorgt ervoor, dat de behoefte ook minder is en beter te reguleren. Vrouwen zijn veel kieskeuriger, waar het op de daad aankomt. En natuurlijk zullen er vrouwen zijn, die in het studentencorps zo zijn opgevoed, dat ze in de Van Bommels van hun mannelijke voorgangers zullen treden, maar dat zal de elitaire minderheid zijn. Net als de mannen nu, die uit traditie vrouwen beschouwen als sperma emmers. Onder de streep zal het echter in werkelijkheid een wereld worden waar structureel minder geneukt gaat worden. Inclusiviteit zal voor impulsiviteit gaan, waar het ketsen betreft.
Voor mij is het om het even. Ik ben tevreden in dit interbellum. Of het nu over het klimaat gaat of over de manier waarop we man en vrouw in de toekomst gaan zien. We zitten in de overgang naar de grote droogte, maar het zal mijn tijd wel duren. Ik hoop dat ze mij als laatste man in een dierentuin stoppen voor vrouwen en non-binairen. Samen met Johan Derksen.
VON SOLO
DICHTER, COLUMNIST, PERFORMER EN CINEAST
Check de actualiteiten van VON SOLO op www.vonsolo.nl
Lees ook de wekelijkse column van VON SOLO op www.POMgedichten.nl
Merik van der Torren en de jazz zangeres op een verregende novemberavond in Noord
Jazz in Coffee Trails, Amsterdam-Noord
Na talloze liefdes verklaringen
in verzen
voor jou
voor een vriend
voor nog een vriend
voor de mens
voor de wereld
voor nog een vrouw die ik zag
in een oogopslag
al die liefde
voor jou
voor de wereld
voor Saartje
voor Betty
voor de dagpauwoog, de vlinders,
voor de sering, de beuk,
ja zelfs voor de mug die me steekt,
zingt zij, mij strak aankijkend,
op een verregende novemberavond in Noord:
“ You don’t know what love is…..”
Merik van der Torren
Op zondag 11 december organiseert Stadsdorp Olympia de eerste poëziemiddag
Onze buurtdichter Merik van der Torren nodigt
dichters uit de buurt en de rest van de stad uit
om eigen werk te komen voordragen.
De dichters:
Joyce Hes, Karel Wasch, Mirjam Al, Merik van der Torren, Lucienne Köhler
De muzikale omlijsting wordt verzorgd door
Frans Bakker, gitaar, piano en zang en Frank Paavo op de saxofoon
Presentatie:
Pom Wolff
Zondagmiddag 11 december 2022 van 15 tot 17.30 uur in Cordaan Olympisch Kwartier, Amstelveenseweg 308, hoek Afroditekade
Inloop 14.30 uur
IEN VERRIPS: ‘met wat het leven neemt en geven kan nog onbekend…’
al was het me gevraagd
nog voor het echt begonnen was
onwetend hoe het zijn zou zijn
met wat het leven neemt en
geven kan nog onbekend
als ik de keuze had gehad
van weten niet bewust
geen kennis van dilemma’s
een zalig onbestaan
ik weet niet wat ik had gedaan
ik weet het werkelijk niet
nov 2022
Karin Beumkes bericht: ‘zo ziet deze vrouw November…..Onder Texelse sterren is de wereld goed. Als altijd mijn liefs, Karin.’
zo ziet deze vrouw November…..Onder Texelse sterren is de wereld goed.
Als altijd mijn liefs, Karin.
Zomaar een opvatting, zomaar een ander geluid, de kille maand November in een romantisch jasje gestoken van iemand die nog gelooft in toverstokken
kobolden kabouters en hoe je het best rabarber kan laten groeien bij volle maan.Oordeel zelf, het is maar een kleintje deze maand.
zo ziet deze vrouw November…..Onder Texelse sterren is de wereld goed.
Als altijd mijn liefs, Karin.
November
Soms zie ik hem fietsen
zijn ogen zijn grijs
daar gaat hij langs het biddend riet
Soms denk ik dat november bestaan kan in een man.
Karin Beumkes
Muziek: Neil Young – Harvest moon
https://youtu.be/n2MtEsrcTTs
TON HUIZER neemt drastisch afstand van NERUDA adoratie – dichter Neruda laat moeder en zijn kind met beperking barsten
TON HUIZER aan het woord:
‘De liefde, och ja die liefde… Warme armen, hartstocht. Van pumpschoen tot ruiten pantoffel. Kruizensnuivers en billenridders. En dan ook nog Neruda aanhalen, die grote Neruda…
Meneer was ooit diplomaat in Indonesië. Bestoof daar een Nederlandse dame die later beviel van een kind. Een kind met een vlekje, want vanaf de geboorte beperkt. Dat beviel meneer wat minder. Mevrouw kon het schudden met haar kind. Dichter verdween achter de amoureuze horizon, zonder taal, teken of een stuiver alimentatie.
Het meisje werd gelukkig geadopteerd door een gezin in Gouda. Het graf is daar nog steeds terug te vinden. Liefde, geen woorden maar daden, zeggen wij dan zo af en toe in Rotterdam.
Zie bijgaand, met hartstochtelijke groet’
Ton Huizer
Pablo Neruda, een vader en
zijn vaderland
Hij heeft bekend, hij had
geleefd
maar er ontbrak een pagina
in zijn slotpleidooi
Het verzwegen bestaan van
een afgeschreven leven
Een verweesd kind
drenkeling langs de vloedlijn
van zijn Isla Negra
De grote Pablo, schrijver van
een magistraal Canto
General, gelauwerd dichter
van het volk
Toch ook hij slechts zo groot
als zijn kleinste verraad
Ton Huizer
Literatuur
Pauline Slot, En het vergeten zo lang
Uitgeverij De Arbeiderspers
Hagar Peeters, Malva
Uitgeverij De Bezige Bij
Vera vd Horst en Frans Terken winnen de enige echte virtuele ‘Omdat jij weet wat liefde is..’ trofee – naar freek de jonge – op pomgedichten punt nl – Cartouche brons! weet u wat liefde is?
CARTOUCHE GEEFT GOEDE RAAD: Pablo Neruda blijft mijn liefdesdichter favoriet – http://hetmooistegedicht.blogspot.com/2011/12/pablo-neruda-vannacht-kan-ik-de.html?m=1
dank aan alle dichters die hun gedichten instuurden op dit zeker niet eenvoudige thema. dank jullie wel. ik geloof dat we toch Vera – ondanks die vreselijke titel van haar gedicht – deze week met goud moeten beleggen. het gedicht straalt van eenvoud verlichte waters om maar eens vrij met lucebert te spreken. ik doe er toch ook voor Frans Terken goud bij – weer goud – hij schreef een prachtig liefdesgedicht in niet minder van eenvoud verlichte waters. geven we Cartouche brons – het gedicht wilde ik met goud behangen totdat de dichter kwam aanzetten met dat vreselijke woord in de laatste strofe – winnaars van harte!
hoor ik van liefde
denk ik je naam
zoals liefde alleen zichzelf geeft
zo geef jij me
jou
om van je te houden
zonder te weten
hoe, wanneer en waar naartoe
of waar vandaan
omdat liefde
genoeg is voor liefde
Vera van der Horst
zeker met de bijsluiter die vera bij haar gedicht geeft kunnen we heel goed met de woorden leven die zij de lezer inschenkt – een aangenaam drankje poëzie krijgen we voorgeschoteld zo op de vroege ochtend. vera schrijft: ‘staat er nog teveel in, of is het te weinig of te particulier, ik lees het wel, ik denk dat ik niet meer en niet minder over liefde zeggen kan, of iemand over liefde weet.’ – nee er staat niet teveel in het gedicht, niet te weinig, het is niet te particulier – er valt inderdaad niet meer en niet minder over liefde te zeggen: bijna frekiaans die allesomvattende slotstrofe:
omdat liefde
genoeg is voor liefde
nouja een kritische opmerking mag nog wel – graag een andere titel of liever nog geen – deze titel lijkt wel het begin te wezen van een WC-pot gedicht.
Dat weten
Dat ik je hand weet
als ik op omvallen sta
ons bed gespreid is
als we doodvermoeid zijn
in jouw armen van de nacht
alle kou van het lijf houd
in je ogen op het kussen
lees wat liefde is
voor jou bij het ochtendlicht
een kop koffie kan schenken
dat ik dit schrijven mag
zoals jij je lijstjes
daarom ben ik met jou
© FT 03.12.2022
die bijna onontkoombare eenvoud die zo moeilijk is op papier te krijgen begint het handelsmerk te worden van dichter Frans Terken. het lijkt een eenvoudige opsomming – maar zo is het niet.
Dat ik je hand weet
als ik op omvallen sta
die prachtige eerste strofe die zo geraffineerd 10 woordjes aan de lezer voorlegt – op omvallen staan – begrijpt u wel – taalkundig precies geformuleerd en dat dan gekoppeld aan een enorme gevoelswaarde zoals gevraagd bij dit thema. die hand te weten – dat alleen is genoeg voor de ik persoon – die hand doet niets – het is geweten en het is genoeg.
na zo een eerste strofe weet de criticus dat het gedicht niet veel mooier meer kan worden. moet er een strofe uit? nee! de eerste strofe is als het ware een doelpunt van messi in de eerste minuut van een wk finale wedstrijd. en toch alle strofen na die eerste blijven mooi – de wedstrijd wordt op een heerlijke manier uitgespeeld. het gedicht wordt op een vakkundige wijze door de dichter uitgerold als een warme deken gedrapeerd over de lezer in koude en barre tijden.
Oogwenk
liefde is niets dan gewoon klassiek
dag na dag doorgaan door mist, koude
vocht en nu en dan een straaltje zon om
je onvoldaan in de avond neer te leggen
de droomslaap ingaan
ten einde in het late ochtendlicht
je wederhelft tegenover je zien staan, jou
af te vragen waarvan, hoe ken herken ik haar
bij leven zoveel lief geleden, wij twee alleen
hoeveel past, speelt er in een hoofd
als je elkaar onder ogen komt, ongeschoren en
met wilde haren je onvoorwaardelijk overgeeft
aan wat met geen pen te beschrijven valt
te voelen en blijven zal, dat weet je
al begrijp je geen bal –
ervan als gerijpte man hoe zij is
een elkander dragen, een zweefvlucht maken
een goddeloos gat slaan in de eeuwigheid
als jij – oogwenk van streling zijn
03-12-2022 / Cartouche
tsja niets aan toe te voegen eigenlijk – aardige relativeringen en toch een berg liefde – en soms is poëzie ook nog waar – kan poëzie ook nog waar zijn – een fraai levensepos hier in poëzie aan de lezer aangeboden – zeer fraai. waarom zou dit gedicht hier nooit maar dan ook nooit goud kunnen krijgen – dat komt door dat ene woord dat in een klap het hele gedicht kapot slaat – het woord ‘gerijpt’ in de slotstrofe:
al begrijp je geen bal –
ervan als gerijpte man
vreselijk – hoe krijg je het woord uit je pen en ook nog op papier –
- Vera van der Horst: omdat liefde genoeg is voor liefde
- Anke Labrie: langzaam dringt het tot je door
- Jako Fennek: Ik schuil me achter Vera. Zij heeft het liefdevol gezegd.
- Geraldine Bankcaenen: Alles overleefd
- Frans Terken: Dat ik je hand weet als ik op omvallen sta
- Rob Mientjes: Haar ene pootje langer
- Cartouche: dag na dag doorgaan door mist, koude vocht en nu en dan een straaltje zon
- Rik van Boeckel met een lied voor jou
- CARTOUCHE GEEFT GOEDE RAAD: Pablo Neruda blijft mijn liefdesdichter favoriet – http://hetmooistegedicht.blogspot.com/2011/12/pablo-neruda-vannacht-kan-ik-de.html?m=1
weet u wat liefde is? – iets van onvoorwaardelijkheid lezen we in de woorden van de oude man – ik geloof dominee-zoon en ellendige moralist – maar ook ellendige moralisten schrijven soms wel een prachtige tekst – zo ook hier freek de jonge – de opdracht luidt dan ook deze week – als u ook weet wat liefde is laat het ons lezen – u kent de regels hier op deze site:
gedichten niet te lang svp tenzij noodzaak – 20 regels is genoeg – insturen voor zondag 10 uur 30. stuur in op het u bekende gmail.com adres van pomgedichten@ – of benut de blauwe contact functie boven aan de pagina. of laat onder dit item een reactie achter -ik zorg er voor dat uw gedicht in het item wordt geplaatst. commentaar als altijd verzekerd.
een juweel
weet je in alle dingen
ligt van het weten eigenlijk niets meer
dan we altijd wel al wisten
een dichter als babak zou hier in het gedicht
met iets onontkoombaars komen
met iets van liefde of zo
een kostbaarheid die hij jou zou omdoen
jou en jou alleen
pom wolff
liefde maakt ook dat je na zoveel jaren
heel soms ’s morgens nog steeds
meestal als je vast geslapen hebt
half wakker naast je tast en denkt
oh hij is natuurlijk koffie aan het zetten
pas heel langzaam dringt het tot je door
dat hij nooit meer koffie zetten zal
anke labrie
04-12-2022
dat je liefde meeneemt ook over de grens van leven en dood heen. anke weet het treffend te verwoorden – een kop koffie als poëtisch middel ingezet om de onmogelijkheid van het beschrijven van gemis te omzeilen.
Een ongemakkelijk thema dit weekend. Daar is veel over te schrijven en dat treffend samenvatten, oei!! Ik schuil me achter Vera. Zij heeft het liefdevol gezegd. Ik heb stante pede mijn schrijfsel weggedonderd in de virtuele prullenbak. Hier in ’t kort één van mijn opinies.
Dank voor je eeuwige inzet. Ook dat is liefde. Wens je een fijne dag, jako.
in alles lees ik…
praten we over liefde
praten we over gewone dingen
over spruitjes
de snelkookpan
het uitlaten van de hond
praten we liever over jou
over je ogen
je loop
de beweging van je handen
in alles lees ik liefde
jako fennek
een gedachtengang die heel sympathiek overkomt waarin de onmogelijkheid en het ongemak om liefde in woorden te vatten zijn gegeven. ja wel mooi zo. vera zal zeker glimlachen misschien wel meer dan dat.
Heb ik me gekoesterd
Want ging niet over
Alles overleefd
Ook de dood
Jij wist wat liefde is.
Geraldine Bankcaenen
het thema lijkt hier op een heel persoonlijke situatie gelegd. wel mooi kort gehouden. anders wordt het snel te veel voor een buitenstaander.
Coup de foudre
Een pootje langer dan het andere
Het zal je overkomen
Als rare vogel, als meeuw
Dood onder de tafel geschoven
Na gedane zaken
Liefde zorgt voor storm
In het hart en in de lucht
Zeker bij gedeelde liefde
Jaloezie en afgunst
Strijden met luchtbuks en zwaard
Slachtoffers vallen
Met moeders in het spel
Die hun dochter Elektra durven noemen
Zo is deze mooie meeuw
Ook aan haar einde gekomen
Een ‘coup de foudre’
Op haar grote teen
Haar ene pootje langer
Rob Mientjes
liefde op het eerste gezicht maar dan op zijn frans – wellicht komen de klassieken nog even op bezoek – wat vogels, wat meeuwen – ik weet het niet. ik ben voor eenheid van handeling, overzichtelijke situaties en personages in een gedicht – heel ouderwets wellicht – personen die niet alle kanten uit vliegen of van alle kanten komen aanvliegen.
Liefde zorgt voor storm
In het hart en in de lucht
Zeker bij gedeelde liefde
Jaloezie en afgunst
ineens daalt jaloezie en afgunst neer in het gedicht. waarom en waar vandaan? nee. vertel nou eens waarom zou een toehoorder bijvoorbeeld in cafe eijlders op een dichtmiddag bij het uitspreken van deze tekst niet mogen denken – ‘vogels, luchtbuksen, pootjes – kan die man geen pilletje krijgen?
Onder het gedicht staat een link naar een you tube video met de opname van ‘Een lied voor jou’ door mij gezongen afgelopen zondag in Deja Vu, Den Haag, waarbij ik speel op de sikkelharp.
Met dichterlijke groet,
Rik
Een lied voor jou
Een lied voor jou is als een lied vol trouw
wij zijn samen een en twee
is een feit zo waar we zijn er voor elkaar
en we voelen ons niet somber
door dit lied voor jou
ik schrijf met hart en ziel
de tijd zal rusten en de tijd zal gaan
ik zal niet huilen zal blijven staan
fluister woorden van dankbaarheid
nodig alle mensen uit te verblijven
in gelukzaligheid in dit lied voor jou
ga ervoor ga over de brug en hoor o hoor
de melodieën en ritmes van het leven
hoor hoe zij de prachtige harmonieën van het hart vervullen
met kracht en tederheid
bij de geboorte van nieuwe dingen
die komen en gaan
bij de reizen die zullen eindigen
bij de mensen die je ontmoet
in het labyrint van leven en dood.
Rik van Boeckel
ja – punt is – dat de woorden van een lied vaak toch niet genoeg poëtisch zijn of overkomen. aan liedjes worden andere eisen gesteld dan aan een gedicht. het lied is voor de liefhebber goed om aan te horen – qua tekst / gedicht val ik echter maar voor één regel – en dat is de tweede regel: ‘wij zijn samen een en twee’ – dat is een mooie!
