pomgedichten.nl

Merik van der Torren en de jazz zangeres op een verregende novemberavond in Noord

*Jazz in Coffee Trails, Amsterdam-Noord*

Na talloze liefdes verklaringen
in verzen

voor jou
voor een vriend
voor nog een vriend
voor de mens
voor de wereld
voor nog een vrouw die ik zag
in een oogopslag
al die liefde
voor jou
voor de wereld
voor Saartje
voor Betty
voor de dagpauwoog, de vlinders,
voor de sering, de beuk,
ja zelfs voor de mug die me steekt,

zingt zij, mij strak aankijkend,
op een verregende novemberavond in Noord:
“ You don’t know what love is…..”

Merik van der Torren

POËZIEMIDDAG 11 DECEMBER 2022
Op zondag 11 december organiseert Stadsdorp Olympia de eerste poëziemiddag
Onze buurtdichter Merik van der Torren nodigt
dichters uit de buurt en de rest van de stad uit
om eigen werk te komen voordragen.
De dichters:
**Joyce Hes, Karel Wasch, Mirjam Al, Merik van der Torren, Lucienne Köhler**
De muzikale omlijsting wordt verzorgd door
**Frans Bakker, gitaar, piano en zang en Frank Paavo op de saxofoon**
Presentatie:
**Pom Wolff**
Zondagmiddag 11 december 2022 van 15 tot 17.30 uur in Cordaan Olympisch Kwartier, Amstelveenseweg 308, hoek Afroditekade
Inloop 14.30 uur

IEN VERRIPS: ‘met wat het leven neemt en geven kan nog onbekend…’

al was het me gevraagd
nog voor het echt begonnen was
onwetend hoe het zijn zou zijn
met wat het leven neemt en
geven kan nog onbekend

als ik de keuze had gehad
van weten niet bewust
geen kennis van dilemma’s
een zalig onbestaan
ik weet niet wat ik had gedaan
ik weet het werkelijk niet

nov 2022

Karin Beumkes bericht: ‘zo ziet deze vrouw November…..Onder Texelse sterren is de wereld goed. Als altijd mijn liefs, Karin.’

zo ziet deze vrouw November…..Onder Texelse sterren is de wereld goed.
Als altijd mijn liefs, Karin.

Dear Pom,

Zomaar een opvatting, zomaar een ander geluid, de kille maand November in een romantisch jasje gestoken van iemand die nog gelooft in toverstokken
kobolden kabouters en hoe je het best rabarber kan laten groeien bij volle maan.Oordeel zelf, het is maar een kleintje deze maand.
zo ziet deze vrouw November…..Onder Texelse sterren is de wereld goed.
Als altijd mijn liefs, Karin.

**November**

Soms zie ik hem fietsen
zijn ogen zijn grijs
daar gaat hij langs het biddend riet

Soms denk ik dat november bestaan kan in een man.

Karin Beumkes

Muziek: **Neil Young – Harvest moon**
https://youtu.be/n2MtEsrcTTs

TON HUIZER neemt drastisch afstand van NERUDA adoratie – dichter Neruda laat moeder en zijn kind met beperking barsten

TON HUIZER aan het woord:

‘De liefde, och ja die liefde… Warme armen, hartstocht. Van pumpschoen tot ruiten pantoffel. Kruizensnuivers en billenridders. En dan ook nog Neruda aanhalen, die grote Neruda…

Meneer was ooit diplomaat in Indonesië. Bestoof daar een Nederlandse dame die later beviel van een kind. Een kind met een vlekje, want vanaf de geboorte beperkt. Dat beviel meneer wat minder. Mevrouw kon het schudden met haar kind. Dichter verdween achter de amoureuze horizon, zonder taal, teken of een stuiver alimentatie.

Het meisje werd gelukkig geadopteerd door een gezin in Gouda. Het graf is daar nog steeds terug te vinden. Liefde, geen woorden maar daden, zeggen wij dan zo af en toe in Rotterdam.

Zie bijgaand, met hartstochtelijke groet’

Ton Huizer

**Kill your darlings**

Pablo Neruda, een vader en
zijn vaderland

Hij heeft bekend, hij had
geleefd
maar er ontbrak een pagina
in zijn slotpleidooi

Het verzwegen bestaan van
een afgeschreven leven
Een verweesd kind
drenkeling langs de vloedlijn
van zijn Isla Negra

De grote Pablo, schrijver van
een magistraal Canto
General, gelauwerd dichter
van het volk

Toch ook hij slechts zo groot
als zijn kleinste verraad

*Ton Huizer*

*Literatuur*
*Pauline Slot, En het vergeten zo lang*
*Uitgeverij De Arbeiderspers*
*Hagar Peeters, Malva*
*Uitgeverij De Bezige Bij*

Vera vd Horst en Frans Terken winnen de enige echte virtuele ‘Omdat jij weet wat liefde is..’ trofee – naar freek de jonge – op pomgedichten punt nl – Cartouche brons! weet u wat liefde is?

CARTOUCHE GEEFT GOEDE RAAD: Pablo Neruda blijft mijn liefdesdichter favoriet – http://hetmooistegedicht.blogspot.com/2011/12/pablo-neruda-vannacht-kan-ik-de.html?m=1

dank aan alle dichters die hun gedichten instuurden op dit zeker niet eenvoudige thema. dank jullie wel. ik geloof dat we toch Vera – ondanks die vreselijke titel van haar gedicht – deze week met goud moeten beleggen. het gedicht straalt van eenvoud verlichte waters om maar eens vrij met lucebert te spreken. ik doe er toch ook voor Frans Terken goud bij – weer goud – hij schreef een prachtig liefdesgedicht in niet minder van eenvoud verlichte waters. geven we Cartouche brons – het gedicht wilde ik met goud behangen totdat de dichter kwam aanzetten met dat vreselijke woord in de laatste strofe – winnaars van harte!

Bijsluiter van Vera: ‘*Ja, altijd wat moeite met het woord liefde, zo’n container van alles en nog wat, er worden moorden gepleegd uit liefde. Roze marsepein of rauw vlees, ik kan er wat cynisch van worden.*‘

**~~het ontstopbare~~**

hoor ik van liefde
denk ik je naam

zoals liefde alleen zichzelf geeft
zo geef jij me
jou

om van je te houden
zonder te weten
hoe, wanneer en waar naartoe
of waar vandaan

omdat liefde
genoeg is voor liefde

Vera van der Horst

zeker met de bijsluiter die vera bij haar gedicht geeft kunnen we heel goed met de woorden leven die zij de lezer inschenkt – een aangenaam drankje poëzie krijgen we voorgeschoteld zo op de vroege ochtend. vera schrijft: ‘staat er nog teveel in, of is het te weinig of te particulier, ik lees het wel, ik denk dat ik niet meer en niet minder over liefde zeggen kan, of iemand over liefde weet.’ – nee er staat niet teveel in het gedicht, niet te weinig, het is niet te particulier – er valt inderdaad niet meer en niet minder over liefde te zeggen: bijna frekiaans die allesomvattende slotstrofe:

omdat liefde
genoeg is voor liefde

nouja een kritische opmerking mag nog wel – graag een andere titel of liever nog geen – deze titel lijkt wel het begin te wezen van een WC-pot gedicht.

**Dat weten**

Dat ik je hand weet
als ik op omvallen sta

ons bed gespreid is
als we doodvermoeid zijn

in jouw armen van de nacht
alle kou van het lijf houd

in je ogen op het kussen
lees wat liefde is

voor jou bij het ochtendlicht
een kop koffie kan schenken

dat ik dit schrijven mag
zoals jij je lijstjes

daarom ben ik met jou

© FT 03.12.2022

die bijna onontkoombare eenvoud die zo moeilijk is op papier te krijgen begint het handelsmerk te worden van dichter Frans Terken. het lijkt een eenvoudige opsomming – maar zo is het niet.

Dat ik je hand weet
als ik op omvallen sta

die prachtige eerste strofe die zo geraffineerd 10 woordjes aan de lezer voorlegt – op omvallen staan – begrijpt u wel – taalkundig precies geformuleerd en dat dan gekoppeld aan een enorme gevoelswaarde zoals gevraagd bij dit thema. die hand te weten – dat alleen is genoeg voor de ik persoon – die hand doet niets – het is geweten en het is genoeg.

na zo een eerste strofe weet de criticus dat het gedicht niet veel mooier meer kan worden. moet er een strofe uit? nee! de eerste strofe is als het ware een doelpunt van messi in de eerste minuut van een wk finale wedstrijd. en toch alle strofen na die eerste blijven mooi – de wedstrijd wordt op een heerlijke manier uitgespeeld. het gedicht wordt op een vakkundige wijze door de dichter uitgerold als een warme deken gedrapeerd over de lezer in koude en barre tijden.

**Oogwenk**

liefde is niets dan gewoon klassiek
dag na dag doorgaan door mist, koude
vocht en nu en dan een straaltje zon om
je onvoldaan in de avond neer te leggen

de droomslaap ingaan

ten einde in het late ochtendlicht
je wederhelft tegenover je zien staan, jou
af te vragen waarvan, hoe ken herken ik haar
bij leven zoveel lief geleden, wij twee alleen

hoeveel past, speelt er in een hoofd

als je elkaar onder ogen komt, ongeschoren en
met wilde haren je onvoorwaardelijk overgeeft
aan wat met geen pen te beschrijven valt
te voelen en blijven zal, dat weet je

al begrijp je geen bal –

ervan als gerijpte man hoe zij is
een elkander dragen, een zweefvlucht maken
een goddeloos gat slaan in de eeuwigheid
als jij – oogwenk van streling zijn

03-12-2022 / Cartouche

tsja niets aan toe te voegen eigenlijk – aardige relativeringen en toch een berg liefde – en soms is poëzie ook nog waar – kan poëzie ook nog waar zijn – een fraai levensepos hier in poëzie aan de lezer aangeboden – zeer fraai. waarom zou dit gedicht hier nooit maar dan ook nooit goud kunnen krijgen – dat komt door dat ene woord dat in een klap het hele gedicht kapot slaat – het woord ‘gerijpt’ in de slotstrofe:

al begrijp je geen bal –
ervan als gerijpte man

vreselijk – hoe krijg je het woord uit je pen en ook nog op papier –

Vera van der Horst: omdat liefde genoeg is voor liefde
Anke Labrie: langzaam dringt het tot je door
Jako Fennek: Ik schuil me achter Vera. Zij heeft het liefdevol gezegd.
Geraldine Bankcaenen: Alles overleefd
Frans Terken: Dat ik je hand weet als ik op omvallen sta
Rob Mientjes: Haar ene pootje langer
Cartouche: dag na dag doorgaan door mist, koude vocht en nu en dan een straaltje zon
Rik van Boeckel met een lied voor jou
CARTOUCHE GEEFT GOEDE RAAD: Pablo Neruda blijft mijn liefdesdichter favoriet – http://hetmooistegedicht.blogspot.com/2011/12/pablo-neruda-vannacht-kan-ik-de.html?m=1

wie wint de enige echte virtuele ‘Omdat jij weet wat liefde is..’ trofee – naar freek de jonge – op pomgedichten punt nl?

weet u wat liefde is? – iets van onvoorwaardelijkheid lezen we in de woorden van de oude man – ik geloof dominee-zoon en ellendige moralist – maar ook ellendige moralisten schrijven soms wel een prachtige tekst – zo ook hier freek de jonge – de opdracht luidt dan ook deze week – als u ook weet wat liefde is laat het ons lezen – u kent de regels hier op deze site:
gedichten niet te lang svp tenzij noodzaak – 20 regels is genoeg – insturen voor zondag 10 uur 30. stuur in op het u bekende gmail.com adres van pomgedichten@ – of benut de blauwe contact functie boven aan de pagina. of laat onder dit item een reactie achter -ik zorg er voor dat uw gedicht in het item wordt geplaatst. commentaar als altijd verzekerd.

**een juweel**

weet je in alle dingen
ligt van het weten eigenlijk niets meer
dan we altijd wel al wisten

een dichter als babak zou hier in het gedicht
met iets onontkoombaars komen
met iets van liefde of zo

een kostbaarheid die hij jou zou omdoen
jou en jou alleen

pom wolff

liefde maakt ook dat je na zoveel jaren
heel soms ’s morgens nog steeds
meestal als je vast geslapen hebt
half wakker naast je tast en denkt
oh hij is natuurlijk koffie aan het zetten

pas heel langzaam dringt het tot je door
dat hij nooit meer koffie zetten zal

anke labrie
04-12-2022

dat je liefde meeneemt ook over de grens van leven en dood heen. anke weet het treffend te verwoorden – een kop koffie als poëtisch middel ingezet om de onmogelijkheid van het beschrijven van gemis te omzeilen.

Hoi Pom,

Een ongemakkelijk thema dit weekend. Daar is veel over te schrijven en dat treffend samenvatten, oei!! Ik schuil me achter Vera. Zij heeft het liefdevol gezegd. Ik heb stante pede mijn schrijfsel weggedonderd in de virtuele prullenbak. Hier in ’t kort één van mijn opinies.
Dank voor je eeuwige inzet. Ook dat is liefde. Wens je een fijne dag, jako.

in alles lees ik…

praten we over liefde
praten we over gewone dingen
over spruitjes
de snelkookpan
het uitlaten van de hond

praten we liever over jou
over je ogen
je loop
de beweging van je handen

in alles lees ik liefde

jako fennek

een gedachtengang die heel sympathiek overkomt waarin de onmogelijkheid en het ongemak om liefde in woorden te vatten zijn gegeven. ja wel mooi zo. vera zal zeker glimlachen misschien wel meer dan dat.

Omdat jij wist wat liefde is
Heb ik me gekoesterd
Want ging niet over

Alles overleefd
Ook de dood
Jij wist wat liefde is.

Geraldine Bankcaenen

het thema lijkt hier op een heel persoonlijke situatie gelegd. wel mooi kort gehouden. anders wordt het snel te veel voor een buitenstaander.

Mijn bijdrage Pom, voor de liefde, die ons in zovele vormen verschijnt.

**Coup de foudre**

Een pootje langer dan het andere
Het zal je overkomen

Als rare vogel, als meeuw
Dood onder de tafel geschoven
Na gedane zaken
Liefde zorgt voor storm

In het hart en in de lucht

Zeker bij gedeelde liefde
Jaloezie en afgunst
Strijden met luchtbuks en zwaard
Slachtoffers vallen

Met moeders in het spel
Die hun dochter Elektra durven noemen

Zo is deze mooie meeuw
Ook aan haar einde gekomen
Een ‘coup de foudre’
Op haar grote teen
Haar ene pootje langer

Rob Mientjes

liefde op het eerste gezicht maar dan op zijn frans – wellicht komen de klassieken nog even op bezoek – wat vogels, wat meeuwen – ik weet het niet. ik ben voor eenheid van handeling, overzichtelijke situaties en personages in een gedicht – heel ouderwets wellicht – personen die niet alle kanten uit vliegen of van alle kanten komen aanvliegen.

Liefde zorgt voor storm
In het hart en in de lucht
Zeker bij gedeelde liefde
Jaloezie en afgunst

ineens daalt jaloezie en afgunst neer in het gedicht. waarom en waar vandaan? nee. vertel nou eens waarom zou een toehoorder bijvoorbeeld in cafe eijlders op een dichtmiddag bij het uitspreken van deze tekst niet mogen denken – ‘vogels, luchtbuksen, pootjes – kan die man geen pilletje krijgen?

Pom, hier mijn bijdrage aan het thema: ‘omdat jij weet wat liefde is‘.
Onder het gedicht staat een link naar een you tube video met de opname van ‘Een lied voor jou’ door mij gezongen afgelopen zondag in Deja Vu, Den Haag, waarbij ik speel op de sikkelharp.

Met dichterlijke groet,
Rik

Een lied voor jou

Een lied voor jou is als een lied vol trouw
wij zijn samen een en twee
is een feit zo waar we zijn er voor elkaar

en we voelen ons niet somber
door dit lied voor jou
ik schrijf met hart en ziel
de tijd zal rusten en de tijd zal gaan

ik zal niet huilen zal blijven staan
fluister woorden van dankbaarheid
nodig alle mensen uit te verblijven
in gelukzaligheid in dit lied voor jou

ga ervoor ga over de brug en hoor o hoor
de melodieën en ritmes van het leven
hoor hoe zij de prachtige harmonieën van het hart vervullen
met kracht en tederheid

bij de geboorte van nieuwe dingen
die komen en gaan
bij de reizen die zullen eindigen
bij de mensen die je ontmoet
in het labyrint van leven en dood.

Rik van Boeckel

ja – punt is – dat de woorden van een lied vaak toch niet genoeg poëtisch zijn of overkomen. aan liedjes worden andere eisen gesteld dan aan een gedicht. het lied is voor de liefhebber goed om aan te horen – qua tekst / gedicht val ik echter maar voor één regel – en dat is de tweede regel: ‘wij zijn samen een en twee’ – dat is een mooie!